Irak kort (11): Babels stromen

Zomaar langs een weg in Irak: weggegooide plastic flessen.

Treurend zetten wij ons neder bij Babels stromen. Die stromen bestaan uit plastic, plastic, plastic. Het in het Midden Oosten populaire grapje dat zulks geen afval is maar dat de boeren vooruitzien naar de komende plasticoogst, is in Irak nog minder leuk dan elders. Het is hier milieuvervuiling wat de klok slaat. En dan zegt mijn vriendin nog doodleuk dat ze het land met elk bezoek schoner ziet worden. Vind ik de grachten in Basra verschrikkelijk stinken, zegt zij dat er vroeger op de oevers vuil lag opgestapeld en dat dat vuil vroeger in het water dobberde. Vuil in de gracht, vuil opgedregd, vuil opgeruimd. Van de riviervis weet vriendinlief al even doodleuk te melden dat die tot voor kort niet gegeten mocht worden omdat er nog lijken in de Tigris dreven waaraan die vissen zich tegoed hadden gedaan.

Oké, het kan dus nóg erger, maar het is hier dus redelijk catastrofaal allemaal. De mensen in Irak verspillen water op allerlei manieren. In de vernevelaar die je wat koelte toeblaast. Als de kraan open blijft staan tussen het wassen van de auto’s door (foto). Bij irrigatie van landbouwgronden die eigenlijk te marginaal voor cultivatie zijn. (U mag hier iets aanvullen over overbevolking.) Het enorme Razzaza-meer ten westen van de Eufraat is verdwenen, wat niet alleen jammer is voor de plaatselijke vissers, maar ook betekent dat vegetatie verdwijnt, dat de woestijn oprukt en de gemiddelde temperatuur stijgt.

Lees verder “Irak kort (11): Babels stromen”

Recycle-leed

Een tijdje geleden begaf mijn laptop het. Gewoon, in een doodnormale trein, terwijl ik op een zaterdagavond probeerde iets te schrijven. Een doodnormale kortsluiting toen ik de doodnormale stekker van mijn muis in de doodnormale USB-poort stak. Pats! Ineens was alles zwart, en wat ik ook probeerde – eerst in de trein en later thuis – er kwam geen licht meer. Dood was mijn laptop, van de ene milliseconde op de andere.

Het is de derde dode laptop in successie. De vorige heeft het nooit begeven, maar kon geen beamer meer aansturen, waarmee hij voor een loslopende docent als ik weinig waarde had. Een paar jaar geleden heb ik het ding vervangen. Stomtoevallig heb ik dit exemplaar een paar weken geleden nog eens gepakt om te kijken of ’ie het nog deed, maar hij was zó langzaam dat het niet meer praktisch was. Ik heb het bij de huidige crisis nog even opnieuw geprobeerd, maar ik had er dus niets aan ter vervanging van mijn huidige computer. De derde laptop, nog ouder, liet zich überhaupt niet meer opstarten.

Lees verder “Recycle-leed”