Je hoort verbluffende dingen als je in Libanon bent. Die Amerikaanse predikant die in Turkije gevangen zit? Die was na de val van Saddam Hoesein betrokken bij het wegnemen van de Iraakse goudschat. De Hezbollah en Iran delen hun informatie met de Israëlische inlichtingendienst. Neil Armstrong heeft een Libanese grootouder en plantte op de maan ook een Libanese vlag, maar die stond nét buiten het beeld van de camera. Er zijn enorme olievelden voor de kust van Libanon, maar het land ziet af van exploitatie om de vrienden in Iran en de Golfstaten niet te schofferen.
Dit soort verhalen hoor je regelmatig en uiteraard is het allemaal niet waar. Het volgende verhaal zou echter, zo werd me van twee kanten verzekerd, werkelijk zijn gebeurd en bevat bovendien geen onmogelijkheden. Ook zie ik zo snel geen stereotypen waarmee een bevolkingsgroep wordt gedemoniseerd, wat altijd een aanwijzing is voor fake nieuws. Dus ik geef het hierna volgende verhaal het voordeel van de twijfel.
In Arqa hoorde ik over een vrouw uit dat stadje die een groot deel van haar leven als bedelares had doorgebracht in Beiroet. Ze was slecht ter been of geheel beenloos, en woonde in een oude auto. De soldaten die de wacht hielden bij de naburige roadblock, brachten haar elke dag naar de plek waar ze zat te bedelen.
Op een mooie dag had een TV-programma besloten dat het deze bekende Beiroeti een nieuw huis wilde geven. Ze weigerde. “Alleen in een huis?!” riep ze, “Wil je me ongelukkig maken? Op straat ontmoet ik nog eens iemand, echt, ik hoef geen huis, ik heb genoeg!” Dat zal vast mooie TV hebben opgeleverd.
In de afgelopen ramadan, dus in mei/juni, werd ze ziek, maar ze weigerde naar het ziekenhuis te gaan. In de heilige maand geven moslims immers meer aalmoezen – het zou financieel wanbeheer zijn om de bedelpraktijk te onderbreken.
Op een ochtend troffen de soldaten haar dood aan in haar auto. Ze werd begraven in Arqa. Toen de soldaten haar persoonlijke eigendommen uit haar auto wilden halen, troffen ze in de achterbak de papieren aan van diverse bankrekeningen, waarop voor meer dan $100.000 stond aan spaargeld.
Tot zover dit verhaal. Ik weet het: het verhaal van de rijke bedelaar is een klassieker. Er is een Sherlock Holmes-verhaal waarin dit motief opduikt, Toronto kende de Shaky Lady en nog niet zo lang geleden was er een Turkse miljonair-bedelaar. Is dit een urban legend? Het zou kunnen maar ik denk van niet: er zijn nét even te veel controleerbare details, zoals de televisie-uitzending. Zoals gezegd: ik geef dit verhaal het voordeel van de twijfel.
Uit de krant:
http://www.arabnews.com/node/1304116/offbeat
Dank je wel!
Even googelen (“rich beggar woman Beirut”) levert een hele rits krantenartikelen (gedateerd op 16, 17 of 18 mei 2018) met koppen als Beirut beggar died with $1 million in the bank, foto’s van de vrouw (Fatima Othman) en van een bankafschrift. Een broodje aap zal het dus niet zijn, maar of het waar is??? In ieder geval lijkt het verhaal langzamerhand steeds mooier te worden: over een TV optreden wordt, in de artikelen die ik bekeek niets gezegd; over een weigering naar het ziekenhuis te gaan evenmin. Overigens begon de ramadan op 16 mei, toen was de vrouw al overleden.
Even googelen (“rich beggar woman Beirut”) levert een hele rits krantenartikelen (gedateerd op 16, 17 of 18 mei 2018) met koppen als Beirut beggar died with $1 million in the bank, foto’s van de vrouw (Fatima Othman) en van een bankafschrift. Een broodje aap zal het dus niet zijn, maar of het waar is??? In ieder geval lijkt het verhaal langzamerhand steeds mooier te worden: over een TV optreden wordt in de artikelen die ik bekeek, niets gezegd; over een weigering naar het ziekenhuis te gaan evenmin. De Ramadan begon op 16 mei, toen was de vrouw al overleden.
Dat van de ramadan kan het voorafgaande jaar slaan. Dank voor je zoeken!
Al googlend zag ik nogal wat krantenartikelen waaruit blijkt dat overheid en bedrijfsleven in voor toeristen aantrekkelelijke plaatsen in Islamitische streken van de bedelaars afwillen. Een verhaal over een rijke bedelaar dat veel verontwaardiging oproept net op het moment dat de Rammadan begint (en mensen dus moeten kiezen tussen hun plicht om bedelaars te onderhouden en het eigen belang om bedelaar vrije straten te hebben) komt dan vast goed van pas.
Yup, maar ik vermoed dat als dit verhaal in Libanon zou zijn verzonnen, ze eerder Syriërs de schuld zouden geven.
Broodje aap- verhalen (Ethel Portnoy), urban legends, sterke verhalen, trekken toch iedereen een beetje aan. Op Wikipedia staat er een lijst:
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_urban_legends
Maar er zijn nog veel andere lijsten in omloop.
Een paar jaar geleden hebben mijn vrouw en ik een paar keer naar een commerciële zender gekeken, waar je bij dit soort sterke verhalen zelf mocht raden of het waar was of niet. Tot onze grote verbazing bleken haast onmogelijke verhalen toch waar te zijn. Op internet had je ook een site, helaas heb ik het adres vergeten, waar je mocht raden: waargebeurd of niet.
Daaruit leerde ik, terwijl ik een scepticus ben, dat de vreemdste dingen kunnen gebeuren.
Snopes houdt zich ermee bezig, maar ik heb niet gecontroleerd of je kunt raden.
Leuke site. Dank! Kende hem nog nirt.
“De Hezbollah en Iran delen hun informatie met de Israëlische inlichtingendienst.”
Daar zou ik nou niet van staan te kijken. Als grote belangen samenvallen werken zelfs de ergste vijanden samen.
Moraal van dit verhaal: vertrouw oude omaatjes NIET!!!
Oude omaatjes zonder benen die zitten te bedelen. 🙂
Het gekke was dat wij er heel vaak naast zaten, misschien omdat we te rationeel dachten.
Op de Utrechtse grachten liep vroeger (zal 30 jaar geleden zijn?) een oudere man rond die redelijk op een dwarsfluit kon spelen. De ijle klanken van dit instrument hoorde je soms op de meest onwerkelijke uren. Nu weet ik niet meer of het deze man was of iemand anders van het ‘grachtengezelschap’ die je een gulden kon toestoppen, maar er ging een verhaal dat na het overlijden van de man bekend werd dat hij nogal gefortuneerd was. Geen idee of dat een broodje aap was of niet.