Mijn vriendin en medereizigster is zeven keer in Irak geweest en ik kom er nu voor het eerst. Zij ziet dingen die ik niet herken, zoals verbeteringen in de toeristische infrastructuur. Een voorbeeld is Babylon, waar houten loopbruggen zijn aangelegd over de voornaamste ruïnes: langs de Processieweg (origineel in Berlijn, maar hier begrijp je er meer van), naar de funderingen van de Ištarpoort (origineel in Berlijn maar hier staat een aardige reconstructie), naar de tempel van Ninmah (herbouwd), naar het noordelijke fort (nog steeds een ruïne), naar de leeuw van Babylon (mooi opgesteld), naar het paleis van Nebukadnezzar (herbouwd), naar de Etemanki (waar men nog bezig was bovenstaand hekje te schilderen). Enerzijds makkelijk voor bezoekers die niet goed ter been zijn, anderzijds verhinder je dat al te enthousiaste bezoekers op de ruïnes klauteren.

Ook zijn er goedgeïnformeerde gidsen. Dat is een verbetering maar helaas zijn het er niet veel, zodat de groepen groot zijn. Wij moesten meelopen met een stuk of dertig Spanjaarden, wat de gids dwong te schreeuwen.

Overigens toonde die groep Spanjaarden meteen het probleem van toerisme. Ik vroeg me af wat ze in vredesnaam in Irak kwamen doen, want ze begrepen weinig. Zelfs hun reisleider stelde vragen waarvan het antwoord bekend zou zijn geweest bij een desnoods minimale voorbereiding. Ik weet nooit wat ik hiervan moet denken. Enerzijds ergert het me dat mensen die zich wel hebben voorbereid, nu niet méér informatie kunnen opdoen, anderzijds vind ik dat je moet proberen ook ongeïnteresseerde mensen iets te tonen om een nog latente belangstelling te stimuleren.

Enfin, bij vertrek kregen we allemaal nog een lief boekje mee (waarvan ik nu dus de Spaanse versie bezit), waarin de regering van Nebukadnezzar wordt beschreven. Niet ten onrechte merkte de auteur op dat het beeld van Babyloniës beroemdste koning grotendeels is bepaald door de Bijbel en dat de samenstellers (rabbijnen, volgens de auteur) bevooroordeeld waren.

Het punt werd echter zo gemaakt dat je dacht: o ja, dit is het islamitische argument dat de joden hun Bijbel en de christenen hun evangeliën verkeerd hebben doorgegeven. De openbaring van Mohammed was, zo ziet men het, alleen een herstel van het echte monotheïsme. Het is interessant dat een publicatie die wetenschap probeert uit te leggen, een islamitische denkwijze herhaalt. Het is maar al te menselijk, natuurlijk. Westerse oudheidkundigen die schrijven over het vroege joden- en christendom leggen althans ook weleens dezelfde zwaartepunten als in hun christelijke jeugd.

Enfin, ik kan u een bezoek aan Babylon aanraden.

[Wie meer wil weten over de geschiedenis van Mesopotamië, kan op Twitter terecht bij de reeks tweets hier. Wel van beneden naar boven lezen.]