Twee keer Den Bosch

Op de bibliotheek in Den Bosch staat, zoals u hierboven ziet, elegant samengevat wat de humaniora zijn. U mag ook “onderwijs, cultuur en wetenschappen” zeggen of “het goede, schone en ware”, want dat is hetzelfde.

Hier lezen we boeken,
inspireren we tot meer,
oefenen we met taal,

vertellen we elkaar verhalen,
maken we kennis,
ontmoeten we de ander.

Anders gezegd: het gaat om het verwerven van informatie, waardoor we ontdekken dat onze eigen ideeën niet de enig mogelijke zijn (zo “ontmoeten we de ander”) en ons denken beter leren doorgronden (zo “maken we kennis”). Classica Tazuko van Berkel gaf gisteren een mooi voorbeeld: “Wat doet het met ons als wij onszelf zien als homines economici?” We kunnen, door ons eigen denken beter te begrijpen, als mensen beter worden (zo “inspireren we tot meer”).

Niet dat de humaniora de enige weg zijn, overigens. Ik heb al vaker verwezen naar de schitterende toespraak van John F. Kennedy, waarin hij erop wees dat het Apollo-project, dat toch eerder de exacte en technische wetenschappen vertegenwoordigde, diende om het beste uit de betrokkenen boven te halen.

Lees verder “Twee keer Den Bosch”

Ghequetst

ghequetst

Ik was gisteren een dagje in Zutphen en toen het werk af was, moest ik nog even in Nijmegen zijn. Daar was ik sneller klaar dan verwacht en zo stond ik, voor de tweede keer in een week, bij het station met én een fiets én de vraag wat te doen. Dus reed ik maar waarheen de wind me blies, en dat bleek Den Bosch te zijn, waar ik aan de Hinthamerstraat (hier) een oude bekende terugzag, vereeuwigd als muurschildering.

Voor wie de tekst op de foto niet kan lezen: hier is het anonieme veertiende-eeuwse gedichtje.

Lees verder “Ghequetst”