Ik blogde al over Vondels “Kinder-Lyck”. Het is zo’n bekend gedicht dat je na verloop van tijd niet meer hoort hoe mooi het eigenlijk is. Daarom is het leuk het te herlezen in een andere taal. Jean Stals heeft het omgezet in het Frans:
Het eerste gedicht dat ik uit mijn hoofd leerde, was het “Kinder-lyck” van Joost van den Vondel: het grafschrift dat hij in 1632 of 1633 schreef na de dood van zijn zoontje. Thematisch is het niet heel bijzonder: de dichter troost zijn echtgenote door haar te zeggen dat het kind nu in de hemel is. Een door-en-door christelijk idee dat niet bepaald de originaliteitsprijs verdient – iets wat de dichter ook niet nastreefde.
Het knappe zit ‘m in het virtuoze taalgebruik: het gedichtje zit vol sprankelende binnenrijmen, die lijken te zijn geïnspireerd door een soortgelijk gedicht: “Animula vagula blandula” van keizer Hadrianus.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.