Misverstand: Joodse kleren

Beelden uit de oude Heilig Land-stichting.

Misverstand: De oude Joden leken op negentiende-eeuwse Arabieren

Een van de kleinste provincies van het Romeinse Rijk was Judea. We zijn er goed mee bekend, want het jodendom en het christendom zijn er ontstaan, die beide een aanzienlijke hoeveelheid geschreven bronnen hebben nagelaten. Europa is nooit moe geworden weer te geven hoe het land van Mozes en Jezus er echt heeft uitgezien. Sinds ruim een eeuw zoekt men daarbij naar inspiratie in het hedendaagse Palestina.

Ooit was dat een vernieuwende gedachte. Toen in 1911 de Heilig Land-stichting (het huidige Museumpark Orientalis) werd opgericht om het leven van de mens Jezus aanschouwelijk te maken, was dat niet minder dan een revolutie. Tot dan toe was Jezus namelijk afgebeeld als een Europeaan of als een bovenmenselijk wezen. Het nabouwen van een Palestijns dorp bij Nijmegen was verfrissend, al was de premisse dat in het Midden-Oosten sinds de Oudheid niets was veranderd weinig aannemelijk en zelfs beledigend voor de bevolking, die blijkbaar niet tot vernieuwing in staat was geweest.

Lees verder “Misverstand: Joodse kleren”

Jurk

Ze had geld en hoefde niet te werken als ze het niet wilde, al deed ze het wel. En ze droeg de kleren die bij Frank Govers in de etalage hingen. Ze liep de winkel binnen, paste wat in de etalage hing en wanneer het paste, kocht ze het zonder alternatieven te bekijken. Het verbaasde me.

Aanvankelijk dacht ik dat het was omdat het haar eigenlijk niet interesseerde: ze kocht waarvan ze wist dat het goed was en wilde er verder geen tijd aan verspillen. Maar dan hoef je niet naar Frank Govers en hoef je ook niet te nemen wat in de etalage hangt. Toen ze ook nog eens van een mantelpak met een volgens mij best aardig blokpatroon zei dat het lelijk was, begreep ik het helemaal niet meer.

Lees verder “Jurk”

Shalwar kameez

Bandenpech in Harappa

Met een “shalwar kameez” bedoelen Pakistanen hun dagelijkse kleding. De kameez is een lang shirt met zakken, gemaakt van linnen of katoen, dat valt tot op de knie. Daaronder draag je de salwar: een zoomloze, pyama-achtige broek, die valt tot op de enkels.

Op de foto rechts draag ik de shalwar kameez die ik in 2004 aanschafte in het Mariott-hotel in Islamabad. Het is grappig hoe gemakkelijk het ging: mijn gastheer nam me mee, zijn jonge echtgenote baande kordaat een weg naar de winkels, de eigenaar keek naar me, nam mijn maat op en legde de twee kostuums op de counter. Ik vroeg of ik het niet moest passen. Dat was niet nodig, zei hij met de voor Pakistanen zo typerende lach, want het paste altijd, en trouwens, je moest terroristen geen kans geven bommen achter te laten. Ook dat zei hij met een lach. Hoe wrang dát was, leest u hier.

Lees verder “Shalwar kameez”

Boerka en bril

Een tik en een luide krak betekenden dat mijn bril op de grond was gevallen en dat ik er met mijn grote voeten bovenop was gaan staan. En dus zat ik vandaag bij de opticien. Daar viel me op dat er vooral veel heftig gekleurde monturen waren. Rood, blauw, groen, geel, oranje, you name it.

Ik haat die dingen als de poorten van de hel. Als ik met iemand praat, wil ik zijn of haar ogen en gezichtsuitdrukkingen kunnen zien. Om die reden vind ik het, hoewel ik op zich geen moeite heb met de hoofddoekjes van moslima’s, onprettig als ze zich hullen in boerka’s en niqaabs. Een fel gekleurde bril heeft hetzelfde effect: weliswaar versluiert het ding het gezicht niet, maar het leidt wel af en belemmert zo de communicatie.

Rode sjaals

Dit is niet zo’n belangrijke post. En ik kan hem op twee manieren beginnen. De eerste is dat ik vandaag een college bijwoonde in de Lutherse Kerk, de aula van de Universiteit van Amsterdam. Omdat ik nogal vroeg was, kon ik bij de receptie wat kijken naar de mensen die binnenkwamen. Wat me opviel was dat zoveel mannen donkere kleren hadden met een rode sjaal.

Ik kan het stukje ook beginnen met de constatering dat ik zo’n beetje de laatste ben die commentaar moet leveren op andermans kleding. Ik win moeiteloos elke competitie voor de slechtst geklede Amsterdammer, om de doodeenvoudige reden dat kleding me totaal niet interesseert.

Lees verder “Rode sjaals”