Verkiezingprogramma’s

Dit plaatje heeft niets met verkiezingen te maken maar verkiezingen hebben wel alles te maken met haar toekomst.

De afgelopen twee weken heb ik de verkiezingsprogramma’s doorgelezen om te kijken wat de politieke partijen hadden te bieden aan mensen die, zoals ik, lijden aan ongeneeslijke liefde voor ons erfgoed en dan – in mijn geval – vooral de Oudheid. In dit stukje zal ik samenvatten waar de politieke partijen zoal aan denken, in een vervolg zal ik dan nog uitleggen wat volgens mij nodig is.

Wetenschap en politiek

Opvallend is, om te beginnen, dat de partijen meer mooie woorden wijden aan het belang van cultuur dan aan het belang van wetenschap. Vermoedelijk is dat omdat ze vinden dat het laatste vanzelf spreekt. Of vanzelf zou behoren te spreken. De consequentie is immers dat er ook met de wetenschap rekening wordt gehouden, en zoals iedereen weet heeft de politiek zich de laatste tijd weinig aangetrokken van wat bekend is over immigratie, klimaatverandering, slaapklinieken, obesitas en de opvang van mensen met psychische problemen.

Lees verder “Verkiezingprogramma’s”

De PvdD en de Oudheid

pvdd

Over een paar maanden zijn er verkiezingen. De twee grootste partijen hebben al aangekondigd dat er geen geld meer mag naar de culturele sector (PVV) of studierichtingen zonder arbeidsmarktperspectief (VVD). Dat bedreigt enkele oudheidkundige musea en opleidingen. De oudheidkunde heeft er dus wel eens beter voorgestaan en daarom ben ik de verkiezingsprogramma’s gaan bekijken. Wat hebben de beleidsvoornemens van betekenis voor de oudheidkunde? Vandaag de Partij voor de Dieren.

Dat programma sluit mooi aan bij het stukje over de SP van gisteren, waarin ik erop wees dat open access voor de socialisten geen thema leek. De PvdD is op dit punt uitgesprokener:

Wetenschappelijke artikelen en rapporten die (deels) met publiek geld zijn gefinancierd, zijn gratis en zonder belemmeringen in te zien.

Lees verder “De PvdD en de Oudheid”