
De nieuwssite Sargasso plaatste een leuke oproep: welke boeken moeten mee in de koffer, nu we op vakantie gaan?
Max Havelaar van Multatuli? De ontdekking van de hemel van Mulisch? Harry Potter en de gevangene van Azkaban van JK Rowling?
Hier wat boeken die ik iedereen kan aanraden, met links naar de stukjes die ik eraan heb gewijd, opdat iedereen kan zien of het iets is voor hem of haar. Geniet ervan (en van je vakantie)!
- Een échte klassieker: het Nibelungenlied. Geweldige, dramatische tekst, recentelijk vertaald in mooi Nederlands. Kan worden uitgebreid met (of vervangen door) de corresponderende Suske en Wiske.
- Sargasso’s suggestie om de Havelaar te lezen… nee, dat is te zwaar voor op vakantie. Maar een mens zou toch elk jaar iets van Multatuli moeten lezen. Dus adviseer ik Woutertje Pieterse.
- Een gewoon goede roman, met een kop en een staart, spannend verteld en met een thematiek die de moeite waard is: ik zou iets van Theodor Holman adviseren. Hij lijkt eindelijk respectabel te zijn geworden met De grootste truc aller tijden, maar ik vind De plant die muziek maakte beter.
- Een echte klassieke Nederlandse roman, erkend geschikt voor boekenlijsten en een gegarandeerde page turner is van Hubert Lampo. De komst van Joachim Stiller blijft boeiend.
- Voor wie nog even zijn Frans wil ophalen, is er natuurlijk altijd Jules Verne, bijvoorbeeld de Reis naar het middelpunt der aarde.
- Graham Greene was niet in staat iets te schrijven wat saai of niet boeiend was. Monsignor Quixote heb ik onlangs met veel plezier herlezen.
- In een van zijn romans – ik denk Gimmick! – laat Joost Zwagerman iemand verliefd worden op een meisje dat Proust leest op het strand. Ik zou een Nederlandse schrijver nemen die lange zinnen bouwde: Simon Vestdijk, die het sowieso verdient weer onder de aandacht te worden gebracht. Een goed begin is De nadagen van Pilatus.
- Historische romans schrijven is een vak apart, en de grootmeester is Jan van Aken. Het wordt moeilijker naarmate je een recenter tijdvak kiest, dus nomineer ik zijn beste boek: Het Fluwelen Labyrint.
- John le Carré mag in dit lijstje natuurlijk niet ontbreken. Ik herlas onlangs The Spy Who Came in from the Cold, en vond het opnieuw gruwelijk goed.
- En omdat er vandaag verkiezingen zijn in Iran – even grappig en onderhoudend als snoeihard en fascinerend is F. Springers boek over de Revolutie: Teheran, een zwanenzang.
(Bonus)
Waarom het lezen van Mulisch’ Ontdekking van de Hemel dient te worden ontraden.
Uw eigen ideeën kunt u op Sargasso kwijt.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.