
De laatste dagen blogde ik niet en dat had, zoals een van u vermoedde, inderdaad een medische reden. Mijn hoofd stond niet naar creatief schrijven. Het waren echter wel dagen die zich leenden voor het buitengewoon oncreatieve werk van het overzetten van de Livius.org-website.
De oudste delen dateren uit 1995. Die stonden nog op een persoonlijke pagina bij World Access. (De naam Livius.org is later gekomen.) Ik heb aanvankelijk artikelen geschreven met informatie over zaken die op dat moment niet aanwezig waren op het internet, zoals Germania Inferior en Perzië. De meer centrale delen van de oude geschiedenis, zoals Griekenland, bleven stiefmoederlijk behandeld. Op verzoek van universiteiten liet ik annotatie achterwege, omdat studenten mijn materiaal plagieerden. Ik had dat verzoek vanzelfsprekend moeten weigeren.
Nog een probleem: een professionele voorlichting vindt plaats op drie niveaus.
- Je presenteert feiten;
- als dat mensen niet overtuigt, leg je de methode uit en toon je wat excess empirical content is;
- en als dat mensen er niet van overtuigt dat de wetenschappelijke methode werkelijk de meest redelijke is, zoek je de bezorgdheid die ze verhindert dat aan te nemen.
Dat derde niveau veronderstelt (vaak schriftelijk) persoonlijk contact en kan dus qualitate qua niet op een website, maar het tweede mag niet ontbreken. Dat deed het wel.
Allemaal redenen om ontevreden te zijn over de website. De problemen werden bovendien steeds urgenter doordat de opmaakcode, HTML, in de loop der jaren is aangepast. Tekens die vroeger werden ondersteund, worden dat nu niet meer. Wat dat betekent, ziet u bijvoorbeeld hier (een pagina die overigens een academisch Fremdkörper is op een website die vooral is gericht op voorlichting).
Kortom, het werd tijd voor een vernieuwde website en dat is niet zo makkelijk. Elke pagina moet handmatig worden omgezet: je kunt niet even een makro schrijven om het geautomatiseerd te doen. Hoewel ik wel nieuwe pagina’s kan toevoegen, kan ik bestaande informatie niet actualiseren. Eerst moeten al die pagina’s een voor een worden omgezet. Daar staan allerlei positieve kanten tegenover: ongebruikelijke tekens worden weer leesbaar, ik kan de informatie uit Vici.org beter integreren, illustraties kunnen meer aandacht krijgen (met aparte pagina’s), dat tweede niveau wordt ontwikkeld.
Ik ben er nu al bijna twee jaar mee bezig, want het is extreem arbeidsintensief. Ik werk samen met Josho Brouwers, met wie ik ook Ancient History Magazine aan het opzetten ben. Doordat ik de afgelopen dagen min of meer gedwongen was thuis te blijven, is er enige vooruitgang geboekt: het volledige oeuvre van Synesius van Cyrene is nu bijvoorbeeld omgezet. Michel Gybels heeft enkele nieuwe pagina’s geschreven, zoals de recente bijdragen over Alabanda, Alinda, Kaunos en Tlos.
Momenteel is ongeveer de helft van het materiaal geconverteerd (48% van de html-pagina’s, 57% van alle bestanden). Een goed moment om even te pauzeren. Josho kijkt deze dagen hoe “de achterkant” van de website kan worden verbeterd. Eén van de grote stappen is dat we in elk geval zo’n 5000 illustraties geautomatiseerd online kunnen gooien.
We hopen daarna een team te kunnen samenstellen dat die foto’s voor publicatie gaat voorbereiden. Er zijn meer van dat soort klusjes waarvoor ik de komende tijd wat vrijwilligers hoop te gaan werven. Bijvoorbeeld via de Facebookpagina die ik heb aangemaakt om nieuw materiaal te kunnen presenteren. Vele handen zullen het werk in principe iets lichter moeten maken, hoewel ik vermoed dat we nog wel even bezig zullen zijn voor we de teksten inhoudelijk kunnen verbeteren.
Het voorlopig laatst-geconverteerde artikel op Livius.org gaat over de mythologische feniks. U weet wel: de vogel die zichzelf steeds weer kan verjongen. Het is toeval dat de website, nu de conversie even is gepauzeerd, uitgerekend met die pagina opent, maar leuk is het wel.
Bij de pagina over de feniks wordt een plaatje van twee reigers getoond met de tekst: “Purple herons in the Book of the Dead of Neferrenpet”…. Maar dat zijn geen Purperreigers. Want die hebben geen pronkveren op borst en kop. Kleine zilverreigers hebben dat des te meer in de broedtijd! Een vogel die ook veelvuldig in Egypte voorkomt. Zie http://static.skynetblogs.be/media/136427/dyn002_original_600_398_pjpeg_2636509_dcf952e809527976e38a9174df8a6b8a.jpg
Tis maar een detail…
Staat genoteerd. Het wordt verbeterd als ik dat weer kan.
Mooi blog!
Vriendelijke groet,