Elke Amsterdammer weet het: er zijn te weinig plekken om je fiets te stallen. Dat is het gevolg van een op zich goed beleid om het fietsen te stimuleren. Fietsen is schoon, is gezond, is snel. Helaas of gelukkig is dat beleid iets té goed gelukt en nu zitten we dus met een tekort aan stallingsmogelijkheden.
De situatie bij de stations is ronduit catastrofaal en wordt er niet beter op doordat de gemeente vrij radicaal alle fietsen weghaalt die niet in maar bij een rek staan. Je moet je fiets dus niet alleen in een rek plaatsen, maar het ook nog met een extra slot vastzetten om te beletten dat een mede-Amsterdammer jouw fiets eruit haalt en de zijne op jouw plek zet. Dan staat jouw fiets immers bij het rek en dan kun je je karretje gaan ophalen op een industrieterrein ter hoogte van Halfweg.
Een andere maatregel waarmee de gemeente de situatie probeert in de hand te krijgen, is het weghalen van fietsenrekken. Eerlijk gezegd begrijp ik de ratio niet goed, maar ik heb begrepen dat er een voordeel is. In elk geval mag je je fiets op sommige plaatsen alleen in een geschilderd vak neerzetten. Bij een briesje wind liggen er dan al gauw tien fietsen beschadigd op de grond. De fietsen die buiten zo’n vak vallen, worden trouwens ook weer naar Halfweg verbannen.
De woede op de gemeente is groot, maar ze zal weinig doen. Degenen die proberen de zaak aan te kaarten, maken zich namelijk onmogelijk door het weghalen van fietsen aan te duiden als razzia’s. Zulke activisten zijn er meer op uit het beleid zwart te maken dan dat ze begrijpen dat er een reëel probleem is: te veel fietsen en te weinig ruimte.
Ik begrijp de frustratie van de fietsers en begrijp ook de ijzerenheinigheid van de gemeente. Nou ja, meestal dan. Want vergelijk de foto hierboven even met die hieronder.
Dit is bij mij in de straat. Vroeger – de onderste foto – waren er zes rekken. De bovenste foto toont dat er tegenwoordig vier zijn (en dat de boom in tien jaar stevig is gegroeid). Er is geen enkele reden waarom de gemeente een derde van de rekken heeft weggehaald. Gewone stompzinnigheid die de kans vergroot dat mijn fiets, die ik nergens aan vast kan zetten, wordt gestolen of wordt weggehaald door de gemeente.
De bovenstaande foto toont bovendien dat automobilisten niet te beroerd zijn te parkeren over een fietsplek. Het linkse rek is niet bruikbaar. Het is zomaar een kleine ergernis uit het dorp waar ik woon. Klein, zeker, maar het gebrek aan bescherming van mijn eigendom zit me voldoende dwars om er een stukje aan te wijden.
Kom eens kijken naar de oplossingen in de fietsstad van Vlaanderen: GENT!!!
Want wat is die oplossing dan?
Heerlijke stad, kom ik graag. Maar ik wandel er altijd…. Ik zal volgende keer beter uit mijn doppen kijken.
Ik zie dat het aantal bootjes ook gestegen is.
Gemeentelijk Beleid blijft gekenmerkt door gebrek aan kennis van het verleden en gebrek aan inzicht voor de toekomst.
Vriendelijke groet,
Hebben de woningen van bij jullie geen fietsenschuur of -kelder?
Of anders een stalling op de hoek zoals Frits van Egters had?
Je dure fiets altijd maar buiten laten staan heeft iets onverschilligs.
In het wonderschone dorpje Enschede, dat hengelt naar het predicaat ‘Fietsstad’, is de situatie niet wezenlijk anders, zij het iets kleinschaliger met maar één universiteit, hogeschool, conservatorium en kunstacademie. Er is structureel te weinig fietsenstallingmogelijkheid bij het station en in het centrum, al zouden wrakken rond het station misschien wat sneller mogen worden verwijderd. ‘Partij voor de Fietsen’ ? Of liever toch maar wat meer gezond verstand bij alle bestuurders ?
Beide?
Koop een vouwfiets die mee kan in huis en in de trein.
Bestaat er in Amsterdam een systeem van huurfietsen? In Antwerpen zijn dat de velokes, onlangs nog uitgebreid. Je hebt er wel een abonnement voor nodig (wachtlijsten…). Dat lost het probleem van fietsenstalling niet op, maar je kan wel vaker je eigen fiets laten staan en de huurfietsen gebruiken voor afstanden in de stad.
Èèn van de oplossing is de auto voor privégebruik in de binnenstad verbieden, tenzij voor invaliden en een no tolerence beleid invoeren voor fietsen parkeren en hun rijgedrag, want helaas veel studenten, betekent ook vaak hufterig gedrag. Genoeg meegemaakt.
Ergernis nummer een kan je wel zeggen. Nou de oplossingen liggen blijkbaar in België, Even erheen fietsen met de ambtenaren en over een maandje zie ik hoor het er bij zal staan. Of werkt het zo niet. Waarom niet?!
Oeps. beetje schrijffoutjes. Er reed een fiets over me toetsenbord een plaats te zoeken waarschijnlijk.