Vandaag is het een jaar geleden dat mijn vader overleed. Ik heb de afgelopen maanden grote bewondering gekregen voor mijn moeder, die haar leven opnieuw moet inrichten maar zich niet gek laat maken en alles gewoon in haar eigen tempo aanpakt. Langzaam maar zeker krijgt het huis wat andere accenten. De stoelen staan wat anders, een computer is verplaatst en de oude werkkamer van mijn vader is sinds vorige week in gebruik als logeerkamer voor mijn Curaçaose nicht en neef, die hun paasvakantie doorbrengen in Nederland.
De collectie romans van mijn vader zal over een tijdje, wanneer het mijn moeder schikt, gaan naar een meneer die ze zal bezorgen in enkele Gelderse zieken- en bejaardenhuizen. Maar zover was het vorige week nog niet. Mijn zus, broer en ik konden nog even langs de boekenkasten lopen om te zien of er iets bij zat van onze gading. Ik denk niet dat de Gelderse zieken en bejaarden het me kwalijk zullen nemen dat ik me heb ontfermd over mijn vaders exemplaar van de Historische Laut- und Formenlehre des Gotischen van Hans Krahe.
In de jaren zestig werkte mijn vader aan de MULO van Beneden-Leeuwen. In de avonduren volgde hij de cursussen om de MO-aktes te halen die hem de mogelijkheid zouden geven te gaan werken aan een van de pas opgerichte VWO-scholen. Dat is ook gebeurd: we zijn in 1969 verhuisd naar Apeldoorn, waar hij de rest van zijn leven les is blijven geven. Die MO-akte was voor mijn vader echter niet alleen een middel voor sociale stijging. Dat bewijst zijn exemplaar van de Historische Laut- und Formenlehre des Gotischen.
Mijn vader lijkt het boekje minimaal drie keer te hebben doorgenomen, notities makend in blauw, groen en rood. Hier en daar niette hij aantekeningenbriefjes aan de bladzijden vast en met plakband maakte hij tabs, zodat hij de diverse hoofdstukken snel kon terugvinden. Het achterste schutblad bevat een eigen inhoudsopgave met thema’s die hij blijkbaar belangrijk vond.
Dit was het eigendom van een jonge man, eind twintig en pas vader geworden, die elke vezel van het oud-Gothisch wilde doorgronden. Iemand die wérkelijk geboeid was door de Germaanse talen en het zo goed mogelijk wilde overdragen als een van zijn leerlingen er ooit naar zou vragen. Het karakteriseerde hem: ook als oude man, eind zeventig en grootvader van twee kleinkinderen, wilde hij zijn enthousiasme over een onderwerp nog met andere mensen delen.
Mooi, dat het met deze geschiedenis een plek in jpuw boekenkast krijgt!
Gothisch met h in het midden?
In neanderthaler hebben wij de oorspronkelijke h behouden.
Die heeft het Duits al meer dan honderd jaar geleden afgeschaft.
Daar is Thron tot op de huidige dag met h gebleven.
“Am Thron wird nicht gerüttelt”, zo heette dat.
Beste Jona, een mooi beeld van hoe je vader was en hoe jij je hem herinnert!