De Braziliaanse architect Oscar Niemeyer (1907-2012) is het beroemdste geworden als de bouwmeester die allerlei gebouwen ontwierp voor Brasilia, de begin jaren zestig nieuw aangelegde hoofdstad van Brazilië. Hij bouwde veel met beton, maar koos nooit voor alleen vierkante vormen; vaak stulpte er ergens een koepel uit of was er een schaalvormig helicopterplatform. Het Braziliaanse parlementsgebouw heeft allebei de vormen.
Brasilia werd in vier jaar uit de grond gestampt. In dezelfde tijd kreeg Niemeyer opdracht om in de Libanese havenstad Tripoli een enorm terrein te ontwerpen voor tentoonstellingen, congressen en theatervoorstellingen. Een hotel, semipermanente woningen voor langdurige bezoekers, expositieruimtes: van alles moest er zijn. Vergelijk het met de RAI in Amsterdam, maar dan een vierkante kilometer groot.
Enthousiast zette hij zich in 1962 aan het werk en ontwierp een boemerang-achtige hal van ruim 700 meter lang. Daar omheen kwamen allerlei gebouwen en opvallend grote waterbassins waarin de monumenten zouden weerspiegelen. Een deel is gebouwd maar toen de jaren zestig ten einde liepen, was het complex nog altijd niet voltooid.
Medio jaren zeventig begonnen de Libanese burgeroorlogen en stokte de aanleg. De terugkeer van Yasser Arafat naar Libanon in 1983 leidde tot oorlogsschade. Toen in 1990 de burgeroorlogen ten einde kwamen, hadden de Libanezen andere zaken aan hun hoofd. Premier Hariri, de in 2005 vermoorde architect van de wederopbouw, liet de semipermanente woningen zelfs slopen voor de bouw van een ander hotel. In 2007 waren er gevechten bij het nabijgelegen Palestijnse vluchtelingenkamp.
Langzaam beginnen de Tripolitanen in de gaten te krijgen dat ze eigenlijk een pareltje in handen hebben: een loepzuiver voorbeeld van wat “brutal futurism” heet, onaangetast door gebruik, niet bedorven door de vooruitgang. De stad heeft weliswaar urgentere problemen, zoals extreme werkloosheid, maar er zijn initiatieven om het complex tot leven te brengen.
Eén ervan is mislukt: het complex verhuren als tentoonstellingsruimte voor Chinese exportproducten. Momenteel zijn er plannen er startende IT-bedrijfjes onder te brengen. Ik ben een kijkje wezen nemen in wat welbeschouwd nog een spookstad is maar een tech hub kan worden.
Tripoli is toch de hoofdstad van Libië ?
sorry, er is dus ook een stad in Libanon met die naam. Ik was even in verwarring.
Er zijn verschillende Tripoli’s: in Libanon, in Libië en in Griekenland. En uiteraard is er ook het Nederlandse Driehuizen.
Sinds iets korter is er een Tripolis bij jou in het dorp.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tripolis_(Amsterdam)
Ik moet echt lang nadenken om een erger materiaal dan beton te verzinnen. Deprimerend op een regenachtige dag, lelijk als de zon schijnt. Ik vrees dat ik dat gruwelijke architectuur vind.
Ach, de oude Romeinen wisten er vrij aardig mee om te gaan.
De ‘Rachid Karami International Fair’ is momenteel bedolven onder Libanese vlaggen van de protesterende bevolking. Over het algemeen is de menigte vredelievend, maar er zijn ook uitbarstingen van vandalisme en geweld. Laten we hopen dat dit een vreedzame oplossing zal vinden en niet in een nieuwe burgeroorlog zal uitbarsten.
Ik zie je hier deze gebouwen ‘een pareltje’ noemen, en lees op een van je tweets dat je de Domtoren ‘horizonvervuiling’ noemt.
… hier gaat iets helemaal mis.
Gelukkig staat de Dom van Utrecht momenteel in de stijgers. Ik denk dat Utrecht de schande van dat gotische misbaksel, dat de stad al zoveel hoongelach heeft opgeleverd, wil uitwissen nu ze ook Hoog Catharijne zo mooi aan het maken is.
Ow.. dat gebeurt niet vaak, maar ik moet toch heel pedant aanstippen dat ‘stijgers’ niet correct is (tenzij je bedoelt dat de bewuste toren wordt bedolven onder alpinisten).
En de tweede fout in je opmerking werd reeds proactief gecorrigeerd door Jan van Eyck (en mogelijk broerlief), toen hij dit hoogstandje als middelpunt van zijn Aanbidding van het Lam Gods verkoos; zoals de toren ook de navel van ons kleine doch schone landje is.
( 🙂 )
You made my day! 🙂 🙂 🙂 🙂
Ik heb niet gehoord over een plan het ding te laten stijgen, dus volgens mij staat ie in de steigers. En ok, het is geen Laon, maar echt lelijk vind ik hem niet.
Hoog Catharijne darentegen vind ik nog steeds niet mooi, al word het wel beter dan het was.
Just kidding, Otto, just kidding.
Het definitieve bewijs van de bewering dat ik een cultuurbarbaar ben wordt geleverd door het feit dat ik het voormalige Hoog-Catharijne wel leuk vond – leuker dan wat er nu staat.
Je bent de enige niet. Alles is rechthoekig, strak, glimmend, ik vind het echt verschrikkelijk, ik ben blij dat ik er niet vaak hoef te komen.
Dat theater, vanbinnen een soort tempel voor een bijzondere godsdienst, fraai. Net als de rest van het complex. Nog mooier wordt het met mensen en activiteiten leven en beweging