Deir-al-Qamar Archieven - Mainzer Beobachter

Fakhr-ad-Din (Wassenbeeldenmuseum, Deir-al-Qamar)

Vele mensen schijnen Fakhr-ad-Din Ma’n niet te kennen en dat is eigenlijk niet goed te begrijpen. Dat hij belangrijk is geweest, zal ik u straks namelijk uitleggen. Maar eerst: wie was hij?

Om te beginnen: een Druus. De Druzen zijn een religieuze groepering die gelooft dat perioden van religieuze verlichting en verduistering elkaar afwisselen en dat de laatste verlichte leider de verdwenen sji’itische kalief Al-Hakim II is geweest. Over zijn verdwijning/verduistering in 1021 schreef ik eerder. Verder hebben de Druzen allerlei esoterische opvattingen, lezen ze de Koran allegorisch, kennen ze nauwelijks religieuze feesten maar wel allerlei neoplatoonse ideeën. Ook geloven ze in reïncarnatie: een Druus reïncarneert als Druus. Omdat Druzen niet buiten de eigen kring trouwen, is wat ooit een sekte was, inmiddels een bevolkingsgroep in Syrië, het noorden van Israël en vooral Libanon. (Het is dus Druzen en geen druzen. Ik heb de spellingsregels ook niet verzonnen.)

Lees verder “F1 | Fakhr-ad-Din” →

U dacht al: die Lendering, die is in Libanon, dat is dat land van die burgeroorlogen, waarom schrijft hij dáár nou niet over? Antwoord: omdat ik er al uitgebreid over heb geschreven (en wel hier) en omdat het voor een toerist in Libanon geen thema is. Begrijp me niet verkeerd, ik ontmoette hier mensen die niets van hun familiegeschiedenis willen weten omdat ze genoeg weten om niet méér te willen weten. En ik ontmoette deze week iemand die nog steeds in rouw is om een geliefde die in de jaren tachtig door een sluipschutter is vermoord.

Het beeld dat u in de westerse media krijgt, waarin Libanon steeds op de rand van een nieuwe burgeroorlog lijkt te staan, is echter ontzettend overdreven. Dat geldt trouwens ook voor de beeldvorming rond een land als Iran. Omgekeerd komt Nederland in het Midden-Oosten alleen in het nieuws met verhalen over drugs, prostitutie en belastingontwijking. Het is menselijk het extreme uit te vergroten en als representatief te beschouwen, maar de wereld is zo extreem niet als de media hem presenteren.

Lees verder “Israël, Libanon en de Hezbollah” →