Wat bracht me afgelopen zondag naar het Zeeuwse Veere? De rottige waarheid is dat ik niet goed gezond ben, snel moe word en de laatste jaren heb geworsteld met overgewicht, verstoorde slaap (het eigenlijke probleem), een TIA en veel, veel meer stress dan gezond is. Ik zal in het midden laten of mijn frustratie over de stiltecoupé – de running gag van deze kleine blog – daarvan oorzaak of gevolg is. Er is zicht op een behandeling maar ik moet eerst afvallen en daarom fiets ik kilometer na kilometer. Ik weet dat er efficiëntere manieren zijn om gewicht te verliezen, maar ik voel me er prettig bij om met het spreekwoordelijke “verstand op nul en blik op oneindig” wat te toeren.

Zo ben ik zondag van Rittenburg Middelburg naar Delft gereden. Een mooie rit door een vriendelijk landschap, prima te doen met de wind in de rug, dus buitengewoon stressverlagend. Veere, ofschoon tjokvol toeristen, was precies het soort kleine omrit dat zo’n tocht sjeu geeft. Het is echter ook een plek die mijn onlangs overleden vader na aan het hart lag. Hij heeft een foto gemaakt van de raadhuistoren die u hierboven ziet. Die foto hing jarenlang op zijn werkkamer en misschien hangt ’ie er nog altijd. De foto was zo vanzelfsprekend dat hij mij niet meer opvalt.

Lees verder “Veere” →