[Dit is het vierde deel van een korte serie rond de moeizame omgang met de Dode Zee-rollen; het eerste deel is hier.]
Raphael Golb stond in oktober 2010 voor de rechter. Zijn verdediging, die hij zelf voerde, kende verschillende sporen. De eerste daarvan was dat hij gedwongen was geweest tot de lastercampagne omdat de normale manieren om het plagiaat aan te kaarten, waren mislukt. Hij presenteerde zich dus als een academisch klokkenluider. Dit argument kan juist zijn, want over het algemeen wint collegialiteit het onder oudheidkundigen van waarheidsliefde. Omdat Golb Jr aandacht wilde voor het onrecht dat, volgens hem, zijn vader was aangedaan, lijkt hij ook een plea bargain te hebben afgewezen: alleen als hij vóórkwam, kon hij immers zijn beschuldigingen in het bijzijn van de pers herhalen.
Het tweede punt dat Golb Jr naar voren bracht was de claim dat hij zich aan de mores van het internet had gehouden – een punt dat (ofschoon het vrij beledigend is voor de gemiddelde internetgebruiker) iets sterker is dan het op het eerste gezicht lijkt. Vrijwel elke Wikipediaan gebruikt een pseudoniem.
De tegenwerping dat de Wiki geen wetenschap is, houdt hierbij geen steek, aangezien het internet de belangrijkste plaats is waar wetenschappelijke informatie wordt verspreid. Sinds ClimateGate kan dat niet meer worden genegeerd. De omgangsvormen daar doen dus ter zake en ze als verdediging aanvoeren is minder gezocht dan het lijkt. Dit argument rechtvaardigt uiteraard het pseudo-Schiffmanmailtje niet.
Een derde punt dat Golb Jr naar voren bracht was dat hij, toen hij zich voordeed als Schiffman, opzettelijk spelfouten had gemaakt, zodat iedereen de ironie herkende (meer hier). De vraag of ironie wel altijd als zodanig wordt herkend, speelde in 2010 ook in verschillende rechtszaken in Nederland (zoals Bert Brussen ondervond). De Amerikaanse jury accepteerde het beroep op dit stijlmiddel in dit geval niet.
Tot slot was er het punt waar het Golb Jr vermoedelijk allemaal om te doen was. Hij herhaalde onder ede dat mannen als Schiffman en Cargill antisemieten waren. Cargill weerlegt het [[dode link]] en de jury hechtte er weinig waarde aan. Sowieso was de zaak snel beklonken. Golb Jr moest namelijk toegeven dat hij onder ede had gelogen. De jury was er dan ook al na vijf uur uit: schuldig op dertig van de eenendertig aanklachten. Dat wil niet zeggen dat iedereen overtuigd is van ’s mans schuld; er is bijvoorbeeld een blogger [[dode link]] die stelling neemt vóór de impersonator, omdat hij aan de kaak stelde dat de wetenschap in zichzelf is gekeerd – “the pro-Qumran clique just want the Scrolls for themselves”.
“De tegenwerping dat de Wiki geen wetenschap is, houdt hierbij geen steek, aangezien het internet de belangrijkste plaats is waar wetenschappelijke informatie wordt verspreid.” Hierbij wordt wel de fout gemaakt door Wiki(pedia) gelijk te stellen aan het gehele internet. Internet is een belangrijk medium om informatie te verspreiden, maar deze informatie heeft alleen waarde als de herkomst (i.e. de schrijver) bepaald kan worden. Als zoals bij Wikipedia onder pseudoniemen wordt gewerkt, zal men extra alert moeten zijn of het inderdaad om wetenschappelijke feiten gaat, of iets anders.
Daarnaast is de claim van Golb Jr “dat hij zich aan de mores van het internet” hield niet waar. Hij schreef op fora (zoals B-Hebrew) onder een pseudoniem, waar dit niet niet is toegestaan.