Verhaal één is dat ik ergens rond 2000 besloot mijn al bestaande website over de oude wereld wat serieuzer te maken en daarom een domeinnaam registreerde. Ik wilde eigenlijk “Herodotus.org” als naam hebben, want ik mag die gulzige informatieveelvraat wel, maar die naam was al vergeven. Dat gold ook voor “Herodotus.com” en nog zo wat van die namen. “Livius.com” was in handen van een Roemeense tandarts. En dus kwam ik uit op “Livius.org”.
Verhaal twee heb ik een paar weken geleden al verteld: hoe ik klem kwam te zitten tussen de belastingdienst en een universiteit. De oplossing was gelegen in verhaal drie: mijn beste vriend wilde graag wat meer gaan reizen. Konden we geen vennootschap oprichten om onze activiteiten in onder te brengen? Hij kon dan filmen en ik kon dan schrijven over de reizen die we maakten. Om het geheel financieel draaiende te houden, zou de vennootschap via onderwijs geregelde inkomsten hebben. Vandaag tien jaar geleden tekenden we ons contract.
Het was een puik plan, maar sommige dingen zijn niet gelukt. We hebben gedacht aan een documentaire over de Nederlandse reiziger Cornelis de Bruijn, die als eerste westerling echt werk maakte van Persepolis, maar die is er nooit gekomen en ik maak me niet schuldig aan gemakkelijk defaitisme als ik het vermoeden uitspreek dat die documentaire er ook nooit komen zal. Het zij zo.
De andere activiteiten zijn succesvoller geweest. Mijn zakenpartner is overal heen gereisd om te filmen en ik heb verschillende boeken en artikelen geschreven. Er kwam een nieuwsbrief met inmiddels 4450 4461 abonnees, we maakten jaarlijks reizen naar landen als Iran en Turkije, we deden journalistiek werk en we bouwden verder aan de website, waar de foto’s zijn te zien die we maakten tijdens de reizen.
Tot de meer opmerkelijke gebeurtenissen behoren dat we één keer bedrijfsspionage ontdekten en dat we tweemaal te maken hebben gehad met stalkers. Opmerkelijk én leuk was dat verschillende mensen via de cursussen en reizen hun partner hebben gevonden.
Wat we echter nooit hebben zien aankomen, is dat er mensen zouden zijn die ons werk zó leuk vonden dat ze vestigingen voor ons openden, en dat verschillende bevriende docenten mee wilden doen. Ik claim dit succes niet voor mezelf; het waren de ideeën van anderen, het is het werk van anderen en het is de verdienste van anderen. Ik ben de Vriendenvereniging en de vrijwilligers in Amsterdam, Bussum, Den Haag, Dronten, Ermelo, Gouda, Haarlem, Hoorn, Leiden, Schagen, Zaanstad en Zoetermeer heel, heel dankbaar.
Wat je vergeet te vertellen Jona, is dat jij de verbindende schakel in alles was. Het is ook niet voor niks dat we een tijd een logo hebben gehanteerd: Genieten van Kennis.
Dat genieten van kennis en de boeiende manier van je kennisoverdracht , is nog steeds het geval, gelardeerd met veel humor en het feit dat je de oudheid op een geweldige manier naar de actualiteit weet te brengen.
Onze dank geldt vooral jou en zeker ook je docententeam.