In 865 veroverden de Assyrische koning Salmanasser III de stad Til Barsip, gelegen aan de rivier de Eufraat, in het grensgebied van Syrië en Turkije. Hier hebt u een luchtfoto van de opgraving, die Tell Ahmar heet; het stuwmeer wordt afgesloten door een dam die onlangs in het nieuws was omdat ISIS die veroverde. Op reguliere opgravingen hoeven we dus niet meer te rekenen.

Dat is jammer, want onderzoek in Til Barsip zou ieders aandacht trekken, aangezien het de hoofdstad was van Bit Adini, een landstreek die onder de naam “Eden” voorkomt in het Scheppingsverhaal. Da’s dus makkelijker voor clichépoepende journalisten, want dit past prima in de journalistieke frames waar ik het laatst over had.

En dat terwijl er ook wél interessante dingen kunnen worden gevonden. Nadat de Assyriërs de zaak hadden overgenomen, hernoemden ze de stad Kar-Šulmānu-ašarēdu (“kade van koning Salmanasser”) en stootten ze door naar de Middellandse Zee. Het is een fascinerende periode, waarover ik hier meer heb geschreven. In deze campagnes speelde de onlangs veroverde stad een belangrijke strategische rol: dit was een gecontroleerde Eufraat-overgang. Een Assyrische hoogwaardigheidsbekleder had er zijn residentie.

De zaal waar hij zijn gasten ontving, is opgegraven en de fresco hierboven komt daar vandaan. We weten niet wie deze twee bebaarde heren waren, maar hun oorbellen, de stiksels op hun mantels en de met rozetten versierde haarbanden verraden dat we niet te maken hebben met gewone hovelingen.

De schildering dateert uit ongeveer 750 v.Chr.: deze heren waren tijdgenoten van bijvoorbeeld Homeros. Ze was ooit te zien in het museum van Aleppo.

[Dit was de zevenenzestigste aflevering in mijn reeks museumstukken; een overzicht is hier.]