De Eufraat

De Eufraat, gezien vanaf de Nemrud Daği

De Eufraat is de langste rivier van het Nabije Oosten: de stroom meet niet minder dan 2.760 kilometer, eens zoveel als de Rijn. De oude Sumeriërs spraken van Id-Ugina, “de blauwe rivier”, terwijl de Babyloniërs en Assyriërs het hadden over de Purattu. De twee bronnen van de Eufraat en de bovenlopen liggen in wat vroeger Armenië heette en tegenwoordig oostelijk Turkije. De droevige redenen voor de naamsverandering veronderstel ik bekend.

Deze twee rivieren, die nu Kara Su en Murat Su heten, komen samen in de buurt van het oude Melitene. Verder gevuld met de smeltende sneeuw van de Armeense bergen liep de Eufraat, in deze streken vol vervaarlijke rotsen, langs allerlei hoge bergen, zoals de Antitaurus en de Taurus. Een beroemde top is de Nemrud Daği, die uitziet over de Eufraat. Zie foto hierboven. De rivier vormde de natuurlijke grens tussen Armenië en Cappadocië.

Lees verder “De Eufraat”

Twee Assyrische heren

Twee Assyrische hovelingen (Archeologisch Museum, Aleppo)
Twee Assyrische hovelingen uit Til Barsip (Archeologisch Museum, Aleppo)

In 865 veroverden de Assyrische koning Salmanasser III de stad Til Barsip, gelegen aan de rivier de Eufraat, in het grensgebied van Syrië en Turkije. Hier hebt u een luchtfoto van de opgraving, die Tell Ahmar heet; het stuwmeer wordt afgesloten door een dam die onlangs in het nieuws was omdat ISIS die veroverde. Op reguliere opgravingen hoeven we dus niet meer te rekenen.

Dat is jammer, want onderzoek in Til Barsip zou ieders aandacht trekken, aangezien het de hoofdstad was van Bit Adini, een landstreek die onder de naam “Eden” voorkomt in het Scheppingsverhaal. Da’s dus makkelijker voor clichépoepende journalisten, want dit past prima in de journalistieke frames waar ik het laatst over had.

Lees verder “Twee Assyrische heren”