
[Het zal niemand zijn ontgaan dat Beiroet het hard voor de kiezen heeft gekregen. De stad verdient beter; straks meer daarover. Ik kreeg vandaag een mailtje waarin een vriendin verslag deed van wat het voor haar betekent.]
***
Ons appartement ligt op zo’n twee-en-een-halve kilometer van de haven, lekker hoog op de veertiende etage, wijds uitzicht over Beiroet. Nadeel: in de volle vlaag van de explosie. De schrik zit ons nog in de benen! We hadden alle ramen en deuren dicht zodat de airco effectief kon werken. Als ze open hadden gestaan waren we er waarschijnlijk beter uitgekomen. Maar het was zesendertig graden!
Welnu, onze woning is veranderd in een ravage, maar wij hebben, wonder boven wonder, alleen enkele schrammetjes.
We hebben veel ramen in onze woning en wand-tot-wand schuifdeuren naar het terras en keukenbalkon. Alleen in de hal zitten geen ramen.
“Earthquake! earthquake!”
Op HET moment stond ik in de keuken bij mijn gasstel en plotseling schudde de hele vloer hevig onder mijn voeten. In een pijlsnelle reactie rende ik naar de hal en schreeuwde naar mijn man: “earthquake! earthquake!” Hij kwam direct aangerend en op dat moment kwamen de oorverdovende knallen en de onbeschrijfelijke hel van rondvliegend glas, hout, aluminium. De schrik!!
Met suizende oren klampten we ons aan elkaar vast, terwijl de plafondpanelen op ons neervielen. Op dat moment dachten we dat we gebombardeerd werden – de dreigementen tussen Hezbollah en Israël waren weer opgelaaid de laatste weken. Maar dit was veel sterker dan wat we in vroegere tijden hadden doorstaan.
Glas, hout, brokken beton, aluminium en dikke wolken gruis vlogen rond en kletterden overal neer. En zoveel gillende mensen overal en de hele straat vol claxonnerende auto’s. Trillend van de schrik zagen we de puinhoop waarin onze woning was veranderd.
Dit was de derde grootste ontploffing ooit – wereldwijd, hoorden we. Ik kan het best geloven. We zijn wel wat gewend maar dit was echt enorm.
Opruimen
Enfin, we zijn nu ruim een week verder en we zijn steeds bezig geweest met opruimen en schoonmaken. De grootste brokstukken glas en aluminium waren vrij snel verwijderd met behulp van een paar gespierde mannen uit de buurt. Het duurt aanzienlijk langer om de kleinere glasfragmenten en de dikke laag gruis en stof weg te werken. We hebben al een bestelling geplaatst voor de nodige vervanging en reparaties. Alle ramen en deuren zijn kapot en ook de rolluiken en zonweringen. Enkele binnendeuren zijn uit de sponning gevlogen. Hopelijk hoeven we niet lang te wachten, maar ja, wij zijn een van de velen.
Nu heerst vooral enorme woede onder de bevolking jegens die nalatige, corrupte en uitzonderlijk incompetente regering. Hun enige belang is zelfverrijking. Dat, en hun schaamteloze ijdelheid is al jarenlang de grootste ergernis van elke Libanees. De mensen in Beiroet zijn fantastisch en helpen elkaar de troep op te ruimen. We hopen op betere tijden!
Ik wens de schrijfster en haar man het beste!
Je hebt verwezen naar een site waar ieder die wil helpen bij kan dragen. Maar het lijkt me eigenlijk dat er ook wel mensen zullen zijn die liever jouw vrienden helpen.
Iedereen zit daar in hetzelfde schuitje, Frayek. De mensen helpen elkaar. En zo hoort het ook te zijn. Het belangrijkste is dat hulpgeld gegarandeerd niet verdwijnt in de diepe zakken van corrupte ambtenaren en politici.
Natuurlijk is het zwaar, ook voor de vrienden van JL. Maar vergeet niet, de meeste inwoners van Aschrafieh zijn welgesteld, hebben tweede huis in de bergen. Dit blijkt ook uit het feit dat ze vermeldt dat er al nieuwe bouwmaterialen zijn besteld. Naar mijn gevoel is noodhulp meer nodig voor mensen die alles verloren hebben.
JL, ik hoop dat alles voor hen in orde komt.