Vorig weekend was ik in Antwerpen. Ik houd van die stad. Er is een haven en dan ben ik al snel tevreden, maar Antwerpen heeft net iets méér.
Nou ja, vrij veel meer eigenlijk, zoals allerlei kleine theaters, de Schelde, een dierentuin waarover ik nog eens zal bloggen, het stadspark, boekhandel De Groene Waterman, het huis van Rubens, Lange Wapper, de Boerentoren, de Dulle Griet, het Centraal Station, diamanten, leuke mensen die weleens reageren op mijn blog, Joachim Stiller, een Plantin-Moretus, het vergeten punt waar Van Speijk zichzelf opblies, het stadhuis, Ken Broeders, café De Klok, de Meir, de AVRA, een joodse wijk, het Museum aan de Stroom, Elsschot, de Sint-Carolus Borromeuskerk, Semini, een mooie schouwburg, een Begijnhof, de Sint-Anna-tunnel, friet patat, het Havenhuis, een station dat Luchtbal heet, de nieuwbouw aan de Teniersplaats, de OLV-kerk, de Botanische tuin.
Eén ding maakt me minder blij en dat ziet u hierboven. Wie hoort er in het rijtje Mucha / Chagall / Renoir / Munch niet thuis? Inderdaad, de kleurenkladder. Kijk naar bovenstaande foto en je ziet meteen wie niet weet hoe hij moet omgaan met kleur.
Van beschaafde mensen in een beschaafde stad zou je toch hebben verwacht dat ze hun gasten niet zomaar de stuipen op het lijf jagen.
Goed dat iemand er iets van zegt.
Ik neem aan dat de winkeleigenaar ze DIRECT uit de schappen heeft verwijderd, na er op gewezen te zijn??
Ik deel die waardering voor Antwerpen. Een onnederlandse stad waar toch Nederlands gesproken wordt. Ik eet erg graag een broodje hesp. Over de zeer opgeknapte dierentuin valt misschien nog te zeggen dat wie een Artiskaart bezit ook daar twee keer per jaar gratis naar binnen mag. Een van die kleine voorbeelden van internationale samenwerking die ik waardeer. Maar dan vergeet JonaL het Planciusmuseum met zijn oude drukkerij, ook in het centrum. Dat is jammer. Omdat ik graag de randen van een stad bekijk: in de omgeving van het Berchemstation zijn mooie wijken met volop Jugendstilgebouwen. En zo kom ik op de de grote ergenis van JonaL. Hij loopt langs een toeristische winkel waar een (kalender?) van schilderijen met Marc Chagall te koop is. Ik zou hem niet eens gezien hebben want mijn oog zou op Mucha zijn gevallen (op Renoir ben ook ik niet dol). Zo heeft ieder zijn eigen manier van kijken.
0
Dat krijg je er van als er geen schoonheidscommissie is in dat gewest. Dan krijg je ook allerlei staketsels die schots en scheef langs de straten mogen staan. Daar zou je de autoriteiten ook meteen op kunnen wijzen bij een klacht of wijzen ze dan weer naar het federale bestuur dat de maatregelen kan overrulen (of hoe dat in die gewesterse taal moge heten)
Dat schilderij onderaan is waarschijnlijk een goede weergave van je reactie toen je dit zag.
😉
Als ik de foto goed bekijk, is de kalender te koop bij een (van oorsprong toch) Nederlandse boekenwinkel 😉
J
Daar zou u gelijk in kunnen hebben. Het is m.i. De Slegte op het Wapper. In tegenstelling tot het opheffen van De Slegte in Nederland, is dat in Antwerpen nooit gebeurd. De winkel was erg zelfstandig. Die uitstalling is natuurlijk bedoeld voor Nederlandse toeristen die van Chagall houden.
Grrrr. Ik moet bekennen dat er Nederlanders zijn die van Chagall houden. Heel betreurenswaard.
Een bevriende journalist attendeerde me op
https://www.uitinvlaanderen.be/agenda/e/kunstfilmavond-hommage-to-marc-chagall/
Ik neem aan dat het voor Nederlanders is bedoeld en vertrouw op ferme tegenmaatregelen. Wil iemand De Wever bellen? In het belang van de geestelijke volksgezondheid.
Dan hoop ik dat je Jeroen Krabbé nooit tegen het lijf loopt.
Als ex-Antwerpse voel ik me toch enigszins in mijn kuif gepikt door de, weliswaar ironisch bedoelde, verwijzing naar Chagall. Ik neem tenminste niet aan dat u ‘De Schreeuw’ bedoelde.
Het idee dat wij door het aanbieden van een kalender met diens schilderijen van minder beschaving zouden getuigen dan de meeste hollanders die hier vooral het frietkot bezoeken en ons veelgeprezen bier drinken (grote dank daarvoor), kan slechts gebaseerd zijn op onwetendheid en/of arrogantie (excusez le mot).
Antwerpenaren zijn niet zo gauw gechoqueerd door de kleurenpracht van Chagall, gewend als wij zijn aan het picturale geweld van Rubens.
Wellicht dat u na het nuttigen van voldoende glazen Orval (bijvoorbeeld), de intense kleuren beter kunt waarderen.
Het is menselijkerwijs niet mogelijk Chagall te waarderen.
“Het idee dat wij door het aanbieden van een kalender met diens schilderijen van minder beschaving zouden getuigen dan de meeste hollanders …..”
Ah, maar dat is niet het idee zoals geformuleerd door JonaL. Hij schrijft:
“Van beschaafde mensen”
zoals de Antwerpenaren
“in een beschaafde stad …..”
zoals Antwerpen.
Ik kan mij bv. niet herinneren dat hij Amsterdam(mers) aldus beschreef. Als inwoner van het noordoosten wil ik graag aannemen dat daar een goede reden voor is.
Leuk dat je van Antwerpen hebt genoten in het enige zonnige weekend van deze zomer. Het lijkt inderdaad de Slegte op de Wapper. Durf ik het te zeggen? Ja natuurlijk: zonder de MB had ik Chagall zelfs nooit leren kennen…
Spoel dat verpletterende inzicht maar even door met een Bolleke of Seefbier.
Grijns. Is dat een uitnodiging?
Het is mooi te zien hoe een kunstenaar zulke diepe emoties weet op te roepen. Mooi of lelijk, dat is verder een kwestie van smaak.
Niet meer dan eens per jaar svp uw onverklaarbare Chagall spuwen alstublieft, mijn favoriete Beobachter 🙏
Weet iemand een goed Nederlandse uitdrukking voor “running gag” ?
Ik ken overigens leukere running gags dan deze
Naar mijn mening moeten wij hem deze vrijheid gunnen. Zoiets heet respect.
En ik vind het ook leuk. Het voegt ook iets toe aan al die serieuze stukjes, juist omdat het nergens op slaat.