
Omdat het vandaag de Internationale Dag van de Visserij is, even een stukje over vis, vissers en vistechnieken. En ook over mozaïeken. Meer precies, een groot mozaïek dat ik enkele keren heb gezien in het museum van de Tunesische stad Sousse, het antieke Hadrumetum. Het museum identificeert het als funerary mosaic maar ik heb geen idee waarom. Wat ik weer wel weet is dat het dateert uit het laatste kwart van de tweede eeuw na Chr. en dat er diverse vistechnieken zijn afgebeeld.
Hierboven twee vissers die een sleepnet binnenhalen. Hieronder twee mannen die hengelen. (“Het heng’len is een schone zaak en geeft het mensdom veel vermaak.”)

Hieronder een jonge visser die een net uitwerpt vanuit een boot, geroeid door een oudere man.

En dan is er nog dit tweetal vissers. Ze gooien kruiken in het water waar vissen wel in maar niet uit kunnen zwemmen. Een soort fuik dus. De techniek bestaat nog altijd.

Naar goed Romeins gebruik zijn allerlei soorten vis afgebeeld. Fluks tel ik een stuk of achtentwintig verschillende zeedieren.

Er zijn mensen die ze allemaal kunnen benoemen, maar ik ben dat niet.
PS 1
Ik organiseer een reis naar Tunesië, waar allerlei mozaïeken als deze zijn te zien. Meer informatie hier.
PS 2
Wetenschappelijke onderzoekers hebben onlangs vastgesteld wat insiders reeds lang bevroedden, namelijk dat mijn boek Oudheidkunde is een wetenschap het aller-, allerbeste Sinterklaascadeau is. Vanaf deze week in de boekhandel. U bestelt het hier.
Vissen-mozaïeken, altijd leuk!
Er is overigens in de Oudheid best veel literatuur geschreven met de visvangst en vissen als thema. Varro bv. in zijn De Re Rustica, maar ook in poëzie, zoals Oppianos’ Halieutika en een gelijknamige Latijnse Halieutica van pseudo-Ovidius.
Geen idee wat er juist staat in al die werken . Misschien een idee voor een vervolgstukje?
Behalve diversiteit aan vissen ook diversiteit aan menesn, bv de hengelaar rechts.