Griekse kunst (of zoiets)

Restaurant Akropolis, Tiel
Griekse kunst bij restaurant Akropolis, Tiel

Een week of twee geleden fietste ik van Tiel naar Dordrecht. In de eerstgenoemde stad kwam ik langs het bovenstaande Griekse restaurant, dat werd gedecoreerd met prachtige, eh, nou ja, niet zo heel erg Griekse beelden. Tweemaal de David van Michelangelo. Even verderop, in Zaltbommel, zag ik een ander Grieks restaurant, waar de eigenaar ook al zo houdt van Griekse kunst: een gipsen versie van Botticelli’s Venus.

Restaurant Zorba de Griek, Zaltbommel
Restaurant Zorba de Griek, Zaltbommel

Lees verder “Griekse kunst (of zoiets)”

Pizza Gerard ’t Hooft

pizza_hooftIk ben nu een dag in Bulgarije. Sofia doet me denken aan Stuttgart en bevalt me wel. Het stadscentrum is niet heel groot en men toont de toeristen enkele kerken, waarvan de Alexander Nevski-kathedraal me niet bijzonder imponeerde terwijl de sobere kerk van Sint-Sofia iets prettig intiems had.

Het archeologisch museum was ons voornaamste doel en het is me daar goed bevallen: Thracisch goud en mooie provinciaal-Romeinse sculptuur, waarbij de “Dirty Harry”-kapsels me deden denken aan wat ik zag in de musea Thessaloniki, Kavala, Filippi en Istanbul. Niet ver daarvandaan is het badhuis waar keizer Galerius, die hier verbleef voor een kuur in de medicinale baden, op het idee kwam dat het verstandig zou zijn een einde te maken aan de christenvervolging. (Het wordt vaak en ten onrechte toegeschreven aan Constantijn.)

Lees verder “Pizza Gerard ’t Hooft”

Odysseus’ paleis

odysseus_palaceIn de Odyssee vertelt Homeros over de lange zwerftocht die de oorlogsheld Odysseus moet maken om weer thuis te komen. Eenmaal aangekomen in zijn paleis, neemt hij wraak op degenen die er daar een zwijnenstal van hebben gemaakt: met een pijl en boog schiet hij ze allemaal dood. Het is bij mijn weten de eerste shoot out in de wereldliteratuur. Hier is het begin van boek 22, in de vertaling van H.J. de Roy van Zuydewijn.

Lees verder “Odysseus’ paleis”

Caesar/Ceasar Salade

Het vinden van een goed restaurant is niet altijd even eenvoudig, maar er is één truc waarop ik me tot nu toe zonder teleurstelling heb kunnen verlaten: de spelling van de namen van de gerechten.

Ik weet ook wel dat het “Caesar Salad” moet zijn, of misschien “Caesar’s Salad”, maar een kok hoeft dat niet te weten. Het verkeerd gespelde “Ceasar Salad” is vrijwel zeker een garantie dat er lekker wordt gekookt. Als ze bij een restaurant in een boek kijken, moet dat een kookboek zijn en niet het Groene Boekje.