De Amstel

Landhuis Oostermeer bij Ouderkerk

Dingen waar je langs zou kunnen komen als je deze dagen niet binnenshuis moest blijven maar de vrijheid had een fietstochtje te maken: de landhuizen langs de Amstel of de Vecht, zoals deze hierboven, ergens langs de Amstel. Het paleisje heet Oostermeer.

Hier ziet u het van boven. Een mooie tuin. Uit de lucht kun je niet zien of het een Franse of een Hollandse tuin is, m.a.w., of hij bedoeld is vanuit de bovenverdieping van het huis te bekijken (zoals in Versailles, waar de koning het het beste kon zien) of bedoeld is om doorheen te wandelen (zoals in Het Loo bij Apeldoorn, dat in dit opzicht wat democratischer is). In dit soort landhuizen – ze vormen een van de vensters van de Historische Canon van Nederland – brachten de rijke koopmansfamilies van Amsterdam, de zomers door.

De Vecht

De Vecht ten oosten van Zwolle

Ik heb me weleens afgevraagd wat ik nu de mooiste Nederlandse rivier vind. Misschien is het de Linge, misschien is het ook wel de IJssel. Ze hebben allebei iets heel bijzonders. Als ik echter met een pistool op de borst moest kiezen, zou ik vermoedelijk de Overijsselse Vecht noemen. Een echte reden kan ik daarvoor niet bieden, maar het onderscheidende is in elk geval niet het einde van dit riviertje, dat zich uiteindelijk door één van zijn mondingen via het stadion van PEC Zwolle verliest in de gracht rond Zwolle. Dat einde is maar nauwelijks minder schlemielig dan dat van de Amstel, bij de aanlegsteiger van een rondvaartboot aan het Amsterdamse Rokin.

Fiets je voorbij het MAC³PARK-stadion (wie verzint zo’n naam?!) naar het oosten, dan opent het landschap zich. De meander hierboven is even voorbij Zwolle. Daarna biedt het landschap alles wat je hartje begeert: mooie uitzichten over een rivier, kasteel Rechteren bij Vilsteren, de ruïne van een vroegmiddeleeuwse motte die daar ergens rechts langs de weg ligt, en vlak voor Ommen de St-Ada’s Hoeve.(Als u die niet kent, was u nooit lid van de scouting.)

Lees verder “De Vecht”