Kort Libanees (1)

v/h Laziz

Ik ben net – na een makkelijke vlucht – aangekomen in Beiroet en verblijf in het Commodore Hotel – beroemd of berucht uit de jaren van de Burgeroorlogen omdat hier de journalisten verbleven. Het was veilig maar was ook een val, zo schrijft Robert Fisk in zijn burgeroorlogenboek Pity the Nation, omdat iedereen nieuws deelde met elkaar en nauwelijks buiten kwam. Wat een vermoeden was bij de eerste journalist, werd gedeeld met een tweede en een derde, ging verder naar een vierde en vijfde en zesde, waarop journalist zeven het al van twee kanten had gehoord en iedereen tegen de avond zeker wist dat het waar was. De volgende dag las u het als feit in uw ochtendblad.

Het lijkt sinds de jaren zeventig niet veranderd. Vurenhouten lambrisering, bruin tapijt. Op de kamer zelf heb ik echter, zoals u op dit moment merkt, wel mooi Wifi.

Lees verder “Kort Libanees (1)”

Waterpijp

waterpijp

Zoals de lezers van deze kleine blog weten, reisde ik onlangs van Teheran naar Mashhad. Ik belandde halverwege in een hotel waar ik een paar jaar geleden ook al eens had geslapen. Er stonden destijds wat waterpijpen, prachtig uitgesteld, zodat mijn reisgenoot en ik meteen besloten er een te roken. Geen probleem, zei de man van het hotel, het zou alleen even duren voor het bestelde kon worden gebracht.

Vol verwachting zetten we ons in de lobby, waar onze rookwaren na een half uurtje inderdaad voor ons werden uitgesteld. Zoals te verwachten viel, waren we al snel vervuld van een intens gevoel van gelukzaligheid.

Lees verder “Waterpijp”