Op zaterdag 29 april begint de Romeinenweek. Onder deze naam is het evenement toe aan zijn vierde jaargang, maar de stichting die het organiseert, RomeinenNu, is al ouder en streeft er (in samenwerking met een kleine honderd partners) al jaren naar dat er wat meer aandacht komt voor het Romeinse verleden van Nederland. Dat duurde zo’n vijf eeuwen: ongeveer evenveel als ons scheidt van de regering van Karel V. Desondanks is het antieke Nederland een beetje een vergeten thema. Net als vroegmiddeleeuws Nederland overigens.

Ik zal niet zeggen dat u gelukkiger wordt of een beter mens zult zijn als u meer verstand hebt van de Romeinse tijd. En ik weet heus wel dat het belangrijker is dat u genoeg weet van de negentiende en twintigste eeuw. Maar ik zet me graag in voor wat meer en – liever nog – wat bétere aandacht voor het Romeinse erfgoed. Daarom ben ik bestuurslid van RomeinenNu.

Dit jaar kozen we als thema voor de pluriformiteit van de antieke samenleving en het is geen toeval dat we het formuleerden als een vraag: waren al die mensen “100% Romeins?” Mensen informeren is immers niet alleen antwoorden geven maar ook zekerheden problematiseren.

Het is ondertussen geen gemakkelijk thema, want in een land waar de verkiezingen gaan over “identiteit” zijn pluriformiteit en multiculturaliteit geen vanzelfsprekendheden. Maar ongeacht wat we tegenwoordig in ons land willen, het Romeinse Nederland was veelzijdig en vol ambiguïteiten. Eén en dezelfde man kon zichzelf identificeren als “Francus ego”, als “civis Romanus” en als “miles in armis”. (U hoeft geen Latijn te kunnen om dat te vertalen.)

“100% Romeins?” is een volwassen thema. Het is niet braaf, het zet aan tot denken. Het betekent wel dat je het goed moet voorbereiden en we hebben ons best gedaan. De afgelopen maanden heeft RomeinenNu bijvoorbeeld de betrokken partijen voorbereid op de komende Romeinenweek met zogeheten inspiratiebijeenkomsten, waarin we iets over deze pluriformiteit hebben verteld.