Het moet 2007 zijn geweest dat ik met een stuk of vijf mensen wandelde door Rome, langs de Via del Corso, de grote straat van de noordelijke toegangspoort naar het stadscentrum. Tussen die straat en de Tiber ligt het Mausoleum van keizer Augustus, een grote ruïne van tweeduizend jaar oude bakstenen. Het monument is altijd op slot. De antieke toegangspoort is altijd afgesloten met een groot metalen hek.

Behalve die dag. De deur in het hek stond open en achter een slordig plastic tafeltje zat een man die ons gebaarde dat we binnen konden komen. We wandelden erheen, hij pakte een boekje met toegangskaartjes, vroeg of er nog mensen bij waren die op grond van hun leeftijd korting kregen, bromde iets over Open Monumenten-dag, scheurde de kaartjes af, nam onze euro’s aan en liet ons binnen.

Lees verder “Gefopt” →