Tag: spoorwegen

spoorwegen

Nog een thrill seeker

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Verbijstering17 reacties

trein1

[Ik heb momenteel een stukje in de pen over twee leuke ervaringen deze week in de trein. Ik wil namelijk ook weleens schrijven over fijne, mooie of ontroerende dingen op het spoor. U krijgt dat stukje morgen of overmorgen, want helaas weten de spoorwegen het altijd te verknallen. Dus ik blaas – om een spoorwegmetafoor te gebruiken – eerst even wat stoom af.]

Mijn ouders leerden me te spreken met twee woorden en ze hielden me voor dat het niet netjes is te vloeken. Dat is maar goed ook, want anders zouden vanavond de meest afschuwelijke vloeken hebben geklonken door het Apeldoornse station, waarvan de echo’s tot woensdag zouden hebben weerklonken en die de forenzen ’s ochtends diep, diep zouden hebben verontrust. En het gaat ook om iets dat diep verontrustend is.

Lees verder “Nog een thrill seeker” →

Misleiding in de trein

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Verbijstering15 reacties
trein1
(generiek plaatje – deze foto is van een andere reis met de trein naar Heerlen)

Je hebt weleens minder heldere momenten. Instemmen met een vergadering op zondagmiddag in Heerlen is onverstandig. Althans als je met de trein moet, want in het weekend zijn er dan werkzaamheden. Is het niet bij Utrecht, dan is het wel tussen Den Bosch en Eindhoven. Daar heb ik vandaag dus mee te maken. Een echte les valt hier niet te trekken, of het moet zijn dat je maanden van tevoren bij het plannen van een vergadering al rekening moet houden met NS-werkzaamheden.

Kortom, ik ben vroeg op pad gegaan en ben nu in een extra vroege trein op weg naar Boxtel. Daar zal ik achttien minuten moeten wachten op de stoptrein naar Eindhoven, en in die stad kan ik dan tweeëntwintig minuten wachten tot de trein richting Heerlen aankomt. Totale reisduur: drie uur en dertien minuten. Normaal gesproken gaat het zo’n drie kwartier sneller, maar ik neem mijn verlies. Ik zal voortaan geen afspraken meer maken zonder te kijken of er werkzaamheden zijn.

“Waarom dan dit stukje?”, zult u zeggen.

Lees verder “Misleiding in de trein” →

Twee stations

On door Jona LenderinginDagelijks leven6 reacties
Zomaar een nachtelijk station

Hoe kwam het dat ik gisteravond laat nog met een fiets in de trein zat? Nou, mijn moeder was jarig en mijn kranige Curaçaose nichtje is een weekje in Nederland. Ik was daarom gisteren, toen ik uit Zutphen terugkwam van mijn werk voor Ancient History Magazine, even langsgegaan bij mijn ouders in Apeldoorn. En omdat mijn ouders die middag ook mijn nichtje uit Hengelo hadden moeten afhalen, leek het me onpraktisch ze ook nog mij van de trein te laten halen. Daarom was ik die middag per fiets naar het ouderlijk huis gegaan en daarom reisde ik zo rond half tien nog vanaf het Apeldoornse station naar Amsterdam. Ik hoopte op een stille, doorgaande trein: ik moest een vervelend boek lezen en als je niet steeds wordt onderbroken, lukt het makkelijker om door de zure appel heen te eten.

Van lezen kwam het echter niet doordat een zomers geklede bedelaar zich bij me vervoegde. Hij vertelde te zijn beroofd en wilde geld voor een kaartje, maar liep verder toen ik zei dat ik voor hem zou betalen als hij de conducteur haalde. Hij viel nog een jonge vrouw lastig, die eveneens wel wilde luisteren maar geen ongecontroleerd geld wilde weggeven. Ik moest meeluisteren, dus het boek schoot niet echt op.

Lees verder “Twee stations” →

Nietszeggende cijfers

On door Jona LenderinginDagelijks leven1 reactie

De winter was zacht en dus reden veel treinen op tijd. “In totaal arriveerde vorige jaar 90,2 procent van de treinen van alle vervoerders met minder dan drie minuten vertraging op de eindbestemming,” meldt NU.nl.

Fijn voor het personeel van de vervoersbedrijven, en dat schrijf ik zonder sarcasme. Voor reizigers maakt het echter weinig uit. Voor hen is niet het percentage vertraagde treinen relevant, maar het percentage gedupeerden. En neem van mij aan: in de dubbeldekker die van Leiden naar Amsterdam rijdt, zitten twintig keer zo veel mensen als in het boemeltje dat Klarenbeek verbindt met Voorst. En laten de lijnen rond Amsterdam nou net behoren tot het deel van het spoorwegnetwerk waar de meeste vertraging is.

Kortom, het naar buiten gebrachte percentage is alleen nuttig voor de bedrijfsvoering maar heeft voor u en mij geen enkele betekenis. Zoals aan de staart van het stuk staat, gaat het om “reizigerspunctualiteit”. Een lelijk woord, maar wel waar het om draait.

Onbevangenheid

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Verbijstering4 reacties
Gevelsteen (Hobbemastraat 9, Amsterdam)

Ik schrijf dit in de trein naar Apeldoorn, waar ik mijn ouders wil opzoeken. Geen problemen in de stiltecoupé dit keer (dat wil zeggen dat de twee pratende dames zich op hun gedrag lieten aanspreken en elders gingen zitten, waarvoor mijn ongeveinsde dank) en over die vervloekte OV-chipkaarten schrijf ik nog een andere keer.

Nee, dit stukje is veel tragischer. Mijn vader belt en vraagt hoe laat ik er zal zijn. Ik moet antwoorden dat ik dat niet weet omdat de trein momenteel in Hilversum stilstaat. Er staat in Baarn een treinstel defect te zijn en mijn trein kan daardoor niet vertrekken.

Lees verder “Onbevangenheid” →

Vertraagde treinen

On door Jona LenderinginDagelijks leven14 reacties

trein1

Ik weet niet wie de communicatiestrateeg is van de Nederlandse Spoorwegen, maar het staat buiten kijf dat hij (M/V) briljant is. Slecht nieuws wordt de laatste tijd steeds zó gebracht dat alleen een enorme zuurpruim er geen plezier aan beleeft. Wanneer je hoort dat de trein “aankomt over tien minuten”, heb je toch maar mooi een leuk puzzeltje om op te lossen: wat de NS eigenlijk willen laten weten is immers dat je trein is vertraagd. Als de trein niet rijdt “wegens aangekondigde werkzaamheden” weet je dat ze bedoelen dat het je eigen schuld is dat je het niet weet. De decodering van NS-boodschappen is een schone zaak en schenkt forenzen veel vermaak.

Tot zover het sarcasme. Er schuilt een fundamenteel probleem in de manier waarop de NS mensen slecht nieuws brengen: door mooi weer te spelen. Ze laten je geen ruimte om je te ergeren, terwijl die ergernis wel degelijk reëel is. Een trein die te laat is, is gewoon te laat en het is dubbel storend als degenen die daarvoor verantwoordelijk zijn, doen alsof er niets aan de hand is.

Lees verder “Vertraagde treinen” →