Armenië is trots op zijn sterke drank, die in eigen land wordt aangeduid als cognac en in de EU als brandy. Ik begrijp dat het in Nederland vieux heet. Een van de Armeense merken, met de immer verrassende merknaam Ararat, stond op de drankenkaart tijdens de Conferentie van Jalta en viel zeer in de smaak bij Winston Churchill. Stalin wilde de Britse premier graag een plezier doen en zorgde ervoor dat deze na de conferentie nog regelmatig een partij kreeg toegezonden.
Dat kun je in elke reisgids lezen. In Yerevan hoorde ik nog een ander verhaal. Op een gegeven moment informeerde Stalin bij Churchill of de cognac hem nog steeds zo goed smaakte, en deze liet doorschemeren dat hij de indruk had dat de kwaliteit niet meer was wat ze was geweest. Binnen de kortste keren lag er bij producent in Yerevan een donderende brief: wat was er aan de hand?
De directie wist dat maar al te goed.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.