Om nog even in Oezbekistan te blijven: dit amulet is te zien in het Nationaal Historisch Museum van Oezbekistan in Tasjkent. Het is gemaakt rond 2000 v.Chr. en opgegraven in Soch in de Fergana-vallei. Dus helemaal in het oosten van het land. Archeologen rekenen deze regio tot de periferie van wat bekendstaat als het “Bactria-Margiana Archaeological Complex” (BMAC). Er is linguïstische discussie over de vraag of de sprekers de voorlopers zijn van de Indo-Iraanse talen of dat de sprekers van deze talen, door het gebied trekkend, woorden hebben overgenomen van de mensen uit het Bactria-Margiana Archaeological Complex.

Maakt dat uit? Ja, voor de interpretatie van dit amulet maakt dat uit, Heel veel.

Een van de sprekers van dat vroege Indo-Iraans was immers Zarathustra, die een vorm van dualisme leerde. Dit amulet, met twee slangen, zou weleens een dualistisch wereldbeeld kunnen veronderstellen, waarin het gif van de ene slang het tegengif is tegen het gif van de andere. En vice versa.

Of het waar is, weet ik niet. Maar het werd me vandaag verteld in het museum. En ik vond het voorwerp buitengewoon mooi. Dus ik wijdde er maar een blogje aan.

[Dit was de 118e aflevering in mijn reeks museumstukken; een overzicht is hier. Vergelijk.]