Henry Kissinger

Henry Kissinger (©Wikimedia Commons | David Shankbone)

Een grappig berichtje uit het oude jaar: twee Amerikaanse soldaten wilden trouwen en huurden voor de plechtigheid en de receptie een deel af van een golfbaan, maar kregen te verstaan dat ze hun bruiloft ergens anders moesten vieren omdat Barack Obama wilde komen golfen. Zo geschiedde en het bruidspaar was achteraf tevreden omdat het uitzicht op de nieuwe plek veel mooier was. Desondanks werden ze korte tijd daarna opgebeld door de president die zich verontschuldigde – hij had er niet van geweten.

Ik kon me bij dit probleem helemaal niets voorstellen. Als er iemand wil golfen, n’importe wie, op de plek waar jij staat te trouwen, nodig je die golfer toch gewoon óók uit? Probleem opgelost. Onbekende gasten op een bruiloft brengen immers geluk. Het schijnt dat een van de trouwgasten dit simpele idee eveneens heeft gehad, maar te overdonderd was om het te opperen. En daar kan ik me weer wél iets bij voorstellen. Lees mee en huiver.

Lees verder “Henry Kissinger”

Werkelijkheid en satire

De zaligverklaring van deze paus, dat is ook zoiets onbegrijpelijks.

Het is een bekende grap: “political satire became obsolete when Henry Kissinger was awarded the Nobel Peace Prize”. Ik weet eerlijk gezegd niet of de grap helemaal eerlijk is ten opzichte van de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, maar de diepere boodschap is zeker juist. Het nieuws lijkt wel erg vaak alsof het door een satiricus is verzonnen.

De vorige verkiezingen in de Verenigde Staten waren, nadat Obama Clinton in de voorverkiezingen had verslagen, bepaald saai. “Wedden dat de Republikeinen nu met een volslagen gek komen om de kijkcijfers op te krikken?”, dacht ik. En inderdaad: Sarah Palin. Of neem het proces-Wilders? Driemaal de rechter proberen te wraken, wat een slecht scenario.

Lees verder “Werkelijkheid en satire”