Tag: humor

Lachende Jezus

On door Jona LenderinginBijbel, Christendom, Geschiedenis, Jodendom7 reacties
Deze Jezus is veel te serieus (Begijnhof, Amsterdam)

Een vraag die dit weekend toevallig op mijn radar kwam: speelt humor een rol in het vroege christendom? In elk geval dit denk ik te weten: humor heeft in het christelijke geloof nooit de ontregelende rol gespeeld die hij speelt in bijvoorbeeld het boeddhisme. De verkoper die het (overigens dunne) boekje Wisdom of the Dalai Lama bij de Amsterdamse boekhandel Waterstone’s neerzette in de kast met humor, had met zijn plagerijtje wellicht meer gelijk dan hij besefte.

Desondanks: bevat het Nieuwe Testament grappen? Is het waar, zoals Umberto Eco insinueert in De naam van de roos, dat er in de Middeleeuwen discussies zijn gevoerd over een nooit lachende Christus? Het antwoord op de tweede vraag krijgt u straks, maar ik kan op de eerste vraag meteen een antwoord geven: ja. Althans, de evangelisten schrijven komische opmerkingen aan Jezus toe, veroorloven zich grappen ten koste van de Romeinen en bouwen een zekere ironie in hun teksten.

Lees verder “Lachende Jezus” →

Onmogelijke humor

On door Jona LenderinginCultuur, Islam2 reacties
De twaalf imams
De twaalf imams

Komt een moslim bij een christen. Vraagt ’ie: “Hoe komt het toch dat jullie zo rijk zijn?”

Antwoordt die christen: “Ach, God heeft een cheque uitgeschreven aan Maria, die heeft hem doorgegeven aan Jezus en die betaalt hem uit aan ons.”

Vervolgt die christen: “Hoe komt het eigenlijk dat jullie zo arm zijn?”

Zegt die moslim: “Wij kregen ook een cheque, maar God gaf die eerst aan Mohammed, die gaf hem aan Ali, die gaf hem aan Hasan, die gaf hem aan Huseyn, die gaf hem aan Ali, die gaf hem aan Mohammed, die gaf hem aan Jafar, die gaf hem aan Musa, die gaf hem aan Reza, die gaf hem aan Mohammed, die gaf hem aan Ali, die gaf hem aan Hasan en die gaf hem weer aan iemand die ermee is verdwenen.”

Vult een andere moslim aan: “Ze zeggen dat die laatste nog eens terugkomt, maar je zult zien dat het op vrijdag is en dan zijn de banken gesloten.”

Lees verder “Onmogelijke humor” →

Humor

On door Jona LenderinginFilm6 reacties
(Prinseneiland 49a, Amsterdam)

Ik geloof dat Nederlanders liever beschuldigd zouden worden van diefstal of brandstichting dan van het feit, dat ze geen humor zouden hebben. Niet dat Nederlanders opvallend grappig zijn. Zeker, we hebben een eigen traditie van cabaret en de televisie biedt voor iedereen wat, maar of het meer is dan in andere landen, of dat onze traditie voor ons belangrijker is dan voor anderen, ik heb geen idee.

Evenmin zou ik kunnen aangeven of er een specifiek soort Nederlandse humor bestaat. Ik herinner me een speelfilm waarin een achttiende-eeuwse Fransman vertelt dat hij Londen heeft bezocht, en dat de mensen daar hele korte verhaaltjes vertellen die niet waar zijn en dat ze daar dan vreselijk om kunnen lachen. Na enige discussie komt men er dan achter dat die Engelse moppen zoiets zijn als esprit. Ik zou niet op die manier een specifieke karaktertrek kunnen noemen van de Nederlandse humor.

Lees verder “Humor” →

Moppen over Homs

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven, Geschiedenis, Politiek
Gezien in Homs: de PR-campagne voor president Assad (geïnspireerd op Harvey Dent)

Komt een Homsi in een elektronicawinkel in Aleppo. “Mag ik deze televisie van u?”, vraagt hij.

“Die verkoop ik niet aan jou, domme Homsi,” zegt de verkoper.

De man uit Homs vraagt zich af hoe de verkoper kan weten waar hij vandaan komt, en begrijpt dat het zijn accent moet zijn. De volgende dag gaat hij opnieuw naar de winkel, neemt de televisie weer naar de kassa, en imiteert de Aleppijnse tongval. “Mag ik deze televisie van u?”.

“Die verkoop ik niet aan jou, domme Homsi.”

Omdat de man uit Homs toch graag een televisie wil kopen, gaat hij naar een spraakleraar, om te leren meer op iemand uit Aleppo te lijken. Daarna gaat hij opnieuw naar de winkel.

“Mag ik deze televisie van u?”.

“Die verkoop ik niet aan jou, domme Homsi,” zegt de winkelier, “en zet nu die wasmachine terug.”

Subtiel is anders, maar het is een mop van de soort die ze in Syrië vertellen. De bewoners van Homs gelden daarin als uitgesproken dom, en gelukkig kunnen ze daar zelf ook om lachen. Of konden daar om lachen, want de laatste tijd valt er om Homs en zijn bewoners niet zo heel erg veel te lachen.

Lees verder “Moppen over Homs” →