Nog even over Sozopol aan de Zwarte Zee. Toen ik terugkwam uit het museum, zag ik deze oranje bus: een boekhandel, die kort nadat ik de foto had genomen openging. Een vriendelijke, baardige man vertelde me dat hij met de bus door Bulgarije reed, nu eens hier, dan weer daar, en elke zomer drie maanden in Sozopol.
Ik vond het een leuk idee en wilde een boek kopen, maar een lekkere Engelse thriller bleken ze niet te hebben: hoewel men stond in een vrij toeristisch stadje, was het assortiment niet gericht op de buitenlandse bezoekers maar op de Bulgaarse markt. Het was een echte boekhandel, waar de verkoper zich niet richt op de grootste gemene deler en het snelle geld, maar gewoon iets goeds wil verkopen.
Ik kreeg meteen romantische fantasieën. Ik zag mezelf in mijn boekenbus zwerven langs Nederlandse en Vlaamse dorpen, waar ik na verloop van tijd een vertrouwde verschijning zou zijn. Ik zou de mensen boeken suggereren die ze anders nooit lazen. De wereld zou een stukje rijker worden.
Als mijn bus een beetje rendeerde, zou ik in eigen beheer de boeken gaan uitgeven die nu tussen wal en schip vallen. Een goede vriend heeft bijvoorbeeld een boek af over de interpretatie van antieke teksten, waar geen uitgever brood in zit, hoewel het een van de interessantste boeken is die ik ken. Een vriendin heeft een ongepubliceerde vertaling klaarliggen van Hawthornes Marble Faun. Enzovoort.
Maar ja. Waar haal ik zelf mijn informatie vandaan? Inderdaad: internet. Zoveel meer teksten, zoveel meer gebruikersgemak. Wat verdwijnt is de romantiek.
JL, romanticus:
Ziehier de fatale misvatting in je mooie dromerij… En waarom je rijdende boekhandel dus nooit zal renderen. Sorry dat ik het zeggen moet. Het heeft ook niets met het Internet te maken.
Internet zou m.i. juist kansen moeten kunnen bieden aan het boek over de antieke teksten. Ik neem aan dat je vriend het niet geschreven heeft in de verwachting er rijk van te worden. Dan ligt digitale verspreiding (voor weinig) en evt. print-on-demand juist wel voor de hand. Bereikt het toch de mensen die het moet bereiken.
Mooi om nu al te bedenken wat er van onze geschreven, gedrukte teksten gaat worden.
Hebben de schrijvers op kleitabletten en papyrusrollen daar ook over nagedacht?
Vriendelijke groet,
De romantiek verdwijnt niet hoor. Er komt gewoon andere voor in de plaats. Met de boekdrukkunst verdween de romantiek van het verhalen vertellen rond een vuur. Tel uit je winst;