Kamed el-Loz ligt in Libanon, even ten zuiden van de weg van Beiroet naar Damascus, iets onder het midden van de Bekaa-vallei. Ik ben er zo’n anderhalf jaar geleden geweest: een dorpje waarvan er dertien in een dozijn gaan, met een schooltje voor Syrische vluchtelingenkinderen waarover ik al eens schreef. Even verderop: de ruïne van wat in de Late Bronstijd een aanzienlijke stad moet zijn geweest, Kumidi. Toetmoses III, Amenhotep II, Horemheb, Ramses II: ze moeten er allemaal langs zijn gekomen.
Bij opgravingen zijn prachtige vondsten gedaan, zoals de amfoor hierboven, gemaakt van albast en nu te zien in het Nationaal Museum in Beiroet. Ik vind de kruik gewoon mooi, wat natuurlijk ook komt doordat hij puntgaaf bewaard is gebleven.
[Dit was de 141e aflevering in mijn reeks museumstukken; een overzicht is hier.]
Goede morgen,
Is de vaas van gipsalbast of calciet albast ?, gewoon nieuwsgierig…..
Dank je voor een reaktie
Ton Balke
Volgens mij calciet, maar ik zal de volgende keer beter kijken.
Zou die tijdens gebruik geverfd zijn geweest?
Ik kan me zo voorstellen dat mensen hem lelijk vinden/zouden hebben gevonden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Albast
“Kalkalbast is een geelachtig wit, vrij hard marmer. Het wordt ook oriëntaalse albast genoemd omdat het al in de oudheid bewerkt werd in het Midden-Oosten. Een andere naam is onyxmarmer, omdat de gebande structuur aan onyx herinnert.”
“Ik vind de kruik gewoon mooi, wat natuurlijk ook komt doordat hij puntgaaf bewaard is gebleven.”
En wat mij betreft omdat hij eeuwenoud is en zonder plaatjes, waardoor het is alsof je even tegen de oervorm van de kruik aankijkt. Heidegger zei ooit dat een kruik alleen een kruik is voor zover ze vorm geeft aan de leegte erbinnen. Zo geeft iemand die schrijft betekenis aan de stilte, of het nou in een gedicht is of in een korte blog.
Hoop dat je nog lang doorgaat met deze mooie blog, Jona.