De helft van de dingen die je onderneemt, eindigt in een compromis. Je bereikt ongeveer wat je had willen bereiken en je kunt leven met die uitkomst. Soms zit het echter mee: een kwart van je plannen lukt volledig. Even vaak zit het tegen. Dat is het kwart van je voornemens dat mislukt. Het idee was goed, of misschien ook niet, en om of een andere reden kwam het niet tot wasdom. Als dit het geval is, kun je je energie beter steken in iets waar je wel resultaat boekt. Je leeft immers maar één keer en moet woekeren met de weinige talenten die je hebt meegekregen. Het zou jammer zijn die talenten te verspillen aan een project dat niet lukt.
Zo’n project is Grondslagen.net, de groepsblog voor classici, archeologen en historici die ik had willen oprichten. In alle bescheidenheid denk ik dat het een goed plan was: een groepsblog
- die Griekenland en Rome samen brengt met het Nabije Oosten (denk aan talloze ontleningen over en weer);
- die toont hoe archeologie en filologie elkaar verrijken (denk aan de manier waarop de DNA-revolutie de interpretatie van teksten verrijkt);
- die toont dat de bestudering van de Oudheid een serieuze wetenschap is (denk aan de uitleg van methoden);
- waarin we mensen samenbrengen die in gescheiden circuits bezig zijn met hetzelfde.
Na anderhalf jaar is de conclusie onvermijdelijk dat het onvoldoende is gelukt. Het idee was een soort Neerlandistiek te maken, waarin ik dan elke ochtend een stukje zou schrijven, terwijl er later op de dag ook andere kopij zou zijn. Die is er ook wel gekomen, en ik ben degenen die meewerkten oprecht dankbaar, maar de corona heeft verhinderd dat Grondslagen.net de vereiste meerstemmigheid en veelkleurigheid werkelijk kreeg. Het bleef, ondanks de kopij van anderen, overwegend een eenmansproject en kreeg de gravitas niet van een groepsblog. Het is niet anders.
Het is dwaasheid je energie te blijven steken in iets dat een te kleine kans heeft op succes. Ik wil iets anders gaan doen. Eerlijk gezegd weet ik momenteel niet wat, al zal het iets moeten zijn waar de informatie gratis rondgaat. In een wereld waarin desinformatie vrijuit beschikbaar is en academici hun inzichten verbergen achter betaalmuren, is het absoluut noodzakelijk dat goede informatie – en ik verbeeld me dat ik die ongeveer lever – én even vrijuit beschikbaar is én zo wordt gepresenteerd dat duidelijk is waarom deze informatie beter is. Op deze blog kan ik dat nog steeds doen, dus daarmee ga ik gewoon door.
Het is jammer dat Grondslagen.net niet kon worden wat het had moeten zijn. Maar soms mislukken dingen nu eenmaal.
[Dit lijkt het laatste stuk te zijn dat wordt gereblogd op #GrondslagenNet.]
Jammer, maar het leek inderdaad voornamelijk een eenmansaktie te zijn geworden. Ik snap niet dat je corona als reden geeft, je zou juist verwachten dat door corona de behoefte aan zo’n groepsblog groter zou zijn.
De opzet was dat de musea hun blogs vanaf het begin zouden koppelen. Dat werd door de corona onmogelijk. Daardoor werd het, om zo te zeggen, geen Jona-overstijgend medium. Verrotte jammer, maar de musea moesten andere prioriteiten hebben. Dat begrijp ik.
(Dat was een return te veel, sorry…). Gelukkig heb ik op deze manier kunnen kennismaken met Daan Nijssen’s Wereldrijk van het Tweestromenland, wat ik met heel veel plezier gelezen heb. En de stukken van Wim Raven vond ik ook erg verhelderend.
Driewerf jammer dat het niet aansloeg!!! Jij hebt in ieder geval een poging gedaan en dat verdient meer dan een pluim. Beschouw het niet als verspilde energie, Jona.
Ik lees momenteel je boek over Hannibal en je artikel in Geschiedenis Magazine en heb genoten van je serie over de bioarcheologie in Hermeneus.
Jammer!
Het was de poging waard.
Vriendelijke groet,
Jammer, maar inderdaad: beter spijt van wat je gedaan hebt, dan spijt dat je iets niet hebt geprobeerd.
Het project verdiende meer inzet van de grote partijen. Musea, universiteiten, het NKV, de AWN: die zijn er om dit soort dingen te beginnen en te onderhouden. Maar ze laten het over een individueel initiatief.
Overigens heeft dat voordelen. Neerlandistiek.nl kreeg vorig jaar universitaire subsidie. Sindsdien ziet het er beter uit en publiceren ze meer, maar is het ook wat braver.
Hou in elk geval de MB in de lucht tot we weten hoe het vervolgverhaal over Caesar afloopt.😊
De musea wilden wel, maar konden niet. De universiteit Leuven deed mee maar kon niet méér doen door de corona.
Ik denk dat NKV en AWN de urgentie van samenwerking en verdieping onvoldoende begrijpen. Ik heb het NKV om een gesprek gevraagd maar het bestuur achtte het niet nodig.
Dat ik als socioloog ‘NKV’ en ‘AWN’ moest opzoeken om te zien waar ze voor staan is tekenend voor de scheidslijnen en muren tussen de academische disciplines. Alleen ‘rare snijbonen’ weten soms uit te breken. Dat ze elkaar soms vinden, zoals hier, is al meegenomen. Maar dat ze als ‘groep’ al een vruchtbare blog zouden kunnen onderhouden, is wensdenken. Ik denk dat de academische arbeidsdeling pas op te heffen (overstijgen) valt door langdurige onderzoeksprojecten op te zetten waaraan en waarin vogels van allerlei pluimage samenwerken, samen denken en debatteren.
Dat het bestuur van het NKV niet in gesprek wil is pijnlijk. Je stukken in Hermeneus zijn de voornaamste reden om nog lid te zijn en ik neem aan dat het verbondswerk ook voor jou onbezoldigd is. Dit is een affront.
Hum. Hum.
Ja, ik had inderdaad gehoopt dat het bestuur wilde meedenken over nieuwe wegen naar de toekomst. En ja, het is teleurstellend dat ze er geen tijd voor wilden inruimen.
Maar een affront? Dat is wat al te cru. Het zijn vrijwilligers. Dan gelden andere maatstaven.
Jammer inderdaad, ik denk dat er toch zeker potentie was. Voor de lezer van MB was het echter vaak wel een spiegel die dan geen toevoeging had.
lk denk het ook. Zowel als de potentie als de noodzaak zijn er, maar het moet van begin af aan een groepsblog zijn. Nu was het van begin af aan een project van die rare snijboon Lendering.
Jammer!
Er is niets mis met snijbonen, vaak zijn ze goed te pruimen.
Ik betwijfel of het echt komt door corona dat musea te weinig meededen. Zo’n serie over Domitianus had een medewerker van het RMO ook kunnen maken, juist in de tijd dat ze gesloten waren. Maar daar verdienen ze niks mee en ze moesten natuurlijk bezuinigingen, misschien is dat het. En het belangrijkste: niet iedereen is zo’n enthousiaste blogger als Jona die er elke dag tijd voor vrij kan (en wil!) maken.
Ik denk niet dat de medewerkers van het RMO daar de tijd voor hadden. In het kader van Oog op de Oudheid spreek ik ze weleens en ze zijn erg, erg druk. Ze hebben online-presentaties gehouden; dat is wat ze beter kunnen.
Bedenk ook: ik kan zeggen “wat jammer dat ze de militaire kant wat onderbelicht lieten”. Dat zou een medewerker niet zo makkelijk kunnen.
Dus nee, dit moest van buitenaf gebeuren.
Okay, snap ik. Maar dan blijft mijn punt staan: zo’n blog is toch een beetje liefdewerk oud papyrus en dan is niet iedereen bereid om daar zoveel tijd in te steken. Als je dat wel doet, doe je het uit pure liefde voor het vak en dat verdient natuurlijk een amfitheater vol opgestoken 👍👍👍
Soms worden hier blogs van gasten geplaatst. Is het niet een idee om dit vaker te doen? Als dat eenmaal rolt krijg je wellicht die groepsblog waar je op hoopte.
(Ongevraagd advies)
Ja zeker, gastblogs zijn zeker welkom. En ik denk dat, als er geen nieuw plan komt voor Grondslagen (wat natuurlijk mogelijk is), ik stukken die speciaal voor Grondslagen zijn geschreven ga overplaatsen naar de MB. Uiteraard met toestemming van de auteurs. En uiteraard niet als iemand een idee heeft waarmee Grondslagen toch een groepsblog kan zijn. Daarover ben ik echter niet optimistisch.
Je hebt helemaal gelijk hoor, om er mee te stoppen, maar de eerste paar maanden waren geweldig. Dus je moeite is niet voor niets geweest.
Toen het boven de doopvont werd gehouden, leek het me -en dat blijft het nog steeds!- een prachtig initiatief en er was toen ook best wat beweging, met boeiende teksten… Tot alleen jij overbleef Jona, als ‘vaste rots in de deining’… Toch vind ik Covid als excuus wat dunnetjes, zoals blijkbaar nogal wat andere lezers van deze blog… Persoonlijk ervaar ik het deels toch ook als een zekere dédain tegenover het (bredere) publiek… Ik snap eerlijk gezegd niet dat daar niet meer enthousiasme rond is, dat die wil er niet is om haar/zijn onderzoek uit de doeken te doen, tenzij dan voor een A1-publicatie… Althans, zo komt dit wel een beetje over, al wil ik dat zeker niet veralgemenen en zie ik het wel genuanceerd…
Ik kijk wel uit naar wat er ook moge komen!
Ik vind het ook heel jammer, en ik vind dat de “professionele sector” (om het maar even zo te noemen) zich de ogen uit de kop moet schamen dat ze het niet opgepikt heeft.
Jammer dat Grondslagen niet de website is geworden die je voor ogen had. Misschien zijn daar op een dag de geesten wel rijp voor en dan is er een sjabloon in de archieven van het internet. Goed werk is nooit voor niets geweest.