Godwin Archieven - Mainzer Beobachter

Tja, je kunt de muur van Donald Trump vergelijken met die van Hadrianus, en dan iets brommen over migratie, maar het verleden laten wat het is en het heden rustig aan de hand van beschikbare cijfers analyseren is vruchtbaarder.

[In het eerste deel legde ik uit dat vergelijkingen tussen nu en de Oudheid lastig zijn. Je zult minimaal het comparandum moeten rechtvaardigen.]

Nog een voorbeeld

Hier is nog een voorbeeld van hoe het niet moet: “Immigration: How ancient Rome dealt with the Barbarians at the gate”. Voor een analyse van de redenatiefouten verwijs ik naar een stuk van Jeroen Wijnendaele van de Universiteit in Gent, te vinden op zijn Facebookpagina. U moet het daar maar even lezen; ik citeer alleen de conclusie

The ultimate premise is that Roman society is our logical western antecedent, that “we” are just as Rome, and that the problems of our world mirror theirs et vice versa. It does not. Roman history is best studied for its own sake, not to advise us on contemporary world problems, because the two are manifestly worlds apart.

Het is krek zo. Wie de huidige vluchtelingencrises wil begrijpen, kan met vrucht de hedendaagse werkelijkheid analyseren. Gewoon de statistieken nuchter lezen dus en onderzoek doen naar de oorzaken. Dat is een vruchtbaarder aanpak dan de Oudheid erbij halen. Wie de ondergang van het Romeinse Rijk wil begrijpen en er een vergelijking bij wil halen, kan een vergelijking maken met de ondergang van Achaimenidisch of Sasanidisch Perzië of de periode van de Drie Koninkrijken in China.

Lees verder “MoM | Vergelijkingen (2)” →

Een Perzisch spijkerschrifttablet (DSe, als u het precies wil weten); Parijs, Louvre.

Een oud-collega houdt zich professioneel bezig met millennia oude, Babylonische kleitabletten met spijkerschriftteksten. Ik ben daar wat jaloers op, want het is interessant materiaal, er is nog veel te ontdekken en het is een voorrecht dat te mogen doen. Zo ziet mijn oud-collega het ook, en aangezien geen privilege komt zonder verplichtingen, vindt hij dat hij eventuele vragen van leken terstond moet beantwoorden.

Nu lopen er nogal wat mensen rond met – om zo te zeggen – opmerkelijke ideeën over de oude wereld. Mensen als Dick Swaab, die denken dat Mozes (toch echt een legendarisch persoon) wérkelijk een berg is beklommen en dat zijn visioenen hallucinaties zijn geweest die samenhingen met zuurstofgebrek; mensen als Fik Meijer, die denken dat Archimedes met spiegels schepen in brand kon steken; politiek en religieus activisten die menen dat gebeurtenissen van twee, drie millennia geleden voor ons relevant zouden kunnen zijn. Met hen communiceren is soms knap lastig.

Lees verder “Godwin in drie!” →