Dit wordt een zeer gehaast stukje, maar het nieuws is te leuk om niet te delen. Archeologisch is dit dus gewoon “breaking news”.
Julius Caesar veroverde Gallië. Er is geen redelijke twijfel daaraan. Archeologisch is zijn eigen verslag, De Gallische Oorlog, bevestigd in onder meer Alesia en Gergovia, die zijn opgegraven door niemand minder dan Napoleon III. Nou ja, eigenlijk door Eugène Stoffel, maar die werd betaald door de keizer. Het rare was echter dat er almaar geen archeologische bevestiging kwam voor Engeland, België en Duitsland, hoewel er honderden marskampen moeten zijn geweest voor de acht legioenen die al met al een decennium benoorden de Alpen verbleven. Ik blogde al eens over deze discrepantie.
Vorig jaar kwam daar ineens de identificatie van Thuin bij als de plek waar Caesar in 57 v.Chr. de Aduatuci had verslagen. Daarna kwam Hermeskeil: een kamp in de omgeving van Trier, dat mogelijk eind jaren vijftig dienst deed. En nu – tromgeroffel, lichteffecten – zijn er twee kampen ontdekt in Hessen. Midden eerste eeuw, Romeins, en op de rechteroever van de Rijn. Link één, link twee [dode link], link drie [dode link], link vier, link vijf, link zes. Caesar is hier geweest nadat hij in 55 en in 53 v.Chr. bruggen over de Rijn had geslagen. De expedities leverden hem weinig op, maar stonden beslist niet onaardig op zijn curriculum vitae.
Zo heb je niets, zo heb je vier extra archeologische bevestigingen van Caesars verhaal. Mits de archeologen van dienst zich niet hebben vergist uiteraard, maar als dat niet het geval is, is er weinig ruimte voor twijfel. Zeker, voor archeologen is het overdrijven van het belang van de eigen vondsten deel van de reguliere fondsenwerving, maar “aardewerk uit het midden van de eerste eeuw v.Chr.” en “oostelijke Rijnoever” zijn geen gegevens die je overdreven kunt interpreteren.
(met dank aan Siggi Karcher)
En nu nog Atuatuca – op het Caesterplateau van de Sint Pietersberg, wanneer gaat daar echt archeologisch onderzoek plaatsvinden?
Mogelijk dat de opgravingen op de Cannerberg, aan de andere kant van het keteldal van de Jeker/Geer en die afgelopen week zijn gestart, naast verwachte vondsten zoals die van LBK boeren, ook Romeinse en IJzertijd resten blootleggen die archeologische onderzoek op het Caestertplateau urgent maken (ik verwacht wel dat vervolgens zal blijken dat de conclusie getrokken dient te worden dat met het graven van het Albertkanaal en de bouw van het Fort Eben Emael onherstelbaar archeologische schade is aangericht).
Mag ik ook verwijzen naar een in dit verband buitengewone interessante blog (Arbannig. Archaeologie in the Rhine-Meuse Region) met oa. een aantal artikelen over Atuatuca op de Sint Pietersberg – maar misschien kende je die al.
Caester is ook een van mijn favorieten, maar laten we wachten tot de site wordt bedreigd. Over tien jaar, over twintig jaar kunnen archeologen weer meer. Het is altijd verstandig daarop te wachten.
Ja, dit is toch wel de oud-historische pendant van het higgs-boson.
Dat is misschien iets té veel eer, maar het is wel verrotte leuk.
Waar ik op doel is dit: wetenschappers hebben een theorie, zijn er vrijwel zeker van dat die theorie correct is, maar ontberen een stukje bewijsmateriaal om die theorie een lekker stevig fundament te geven. En na tientallen jaren komt die bevestiging er lekker toch.
Je stukje deed me nl. sterk hieraan denken:
http://freethoughtblogs.com/singham/2013/05/01/the-higgs-story-part-20-concluding-thoughts-and-bibliography/
Eigenlijk vind ik dan ook dat je over een jaar of zo een lekker lange serie moet wijden aan Julius Caesar in Noord-West Europa, zoals Mano Singham dat heeft gedaan met het higgs-boson. 20 afleveringen is misschien wat veel, maar minimaal 4 of 5 moet toch wel kunnen? Als je tussendoor nog wat opmerkt over tekstanalyse en de verhouding oudheidkunde vs. archeologie komen er zo nog een paar afleveringen bij.
Ik ben dol op zulke dingen.
Vandaag heb ik zin in lekkere dingen.
Als ik me niet fegis is Alain Vanderhoeven, de archeoloog van Tongeren, al decennia lang bezig met Julius Caesar. Het is wachten op zijn uiteindelijke overzicht, waarin het plateau van Castert inderdaad een goede kans maakt als Atuatuca.