Zo nu en dan schrijft Roel Salemink over recent verschenen boeken. Voilà!
***
Een nieuwe geschiedenis van het oude nabije oosten door Amanda Podany, Weavers, Scribes and Kings, waarin de auteur de geschiedenis van de vroegste steden tot aan de veroveringen van Alexander de Grote niet alleen beschrijft aan de hand van opeenvolgende heersers maar vooral aan allerlei andere individuen die in deze lange periode leefden.
Specifiek over het Assyrische rijk verscheen het boek Assyria. The Rise and the Fall of the World’s First Empire van assyrioloog Eckart Frahm. Ook hier gaat het niet alleen de veroveringen bekend uit de Bijbel en andere geschriften, maar vooral culturele en artistieke ontwikkelingen, handels- en informatienetwerken en de grote rol van koninklijke vrouwen in de geschiedenis van het eerste grote rijk.
Egyptoloog John Romer voltooide zijn trilogie over het oude Egypte. Het derde deel van A History of Ancient Egypt heet From the Shepherd Kings to the End of the Theban Monarchy en beslaat de periode tussen ongeveer 1500 en 1000 voor Christus (recensie). Bekende figuren als Toetanchamon, Echnaton en Ramses II passeren de revue. Het eerste en tweede deel zijn uiteraard ook beschikbaar (recensie, recensie).
Van Assyriërs en Egyptenaren naar Griekenland. Professor Eric Moormann schreef samen met Janric van Rookhuijzen een nieuwe en complete geschiedenis van De Akropolis van Athene en de gebouwen die zich daar bevinden. Het grootste deel van het verhaal speelt zich uiteraard af in de oudheid, maar er is ook veel ruimte voor de geschiedenis na de klassieke tijd en voor de grote rol die de plek speelt als symbool voor de democratie.
Als u zich liever verdiept in de denkwereld van de oude Grieken: classicus Robin Waterfield schreef een biografie over Plato, Plato of Athens, en eerder verscheen van de hand van John Sellars een korte biografie van Aristoteles. Mocht u zich willen wagen aan een goed gedocumenteerde roman over één van de meest intrigerende figuren uit de Oudheid dan is Alkibiades van Ilja Leonard Pfeijffer een aanrader.
Adrian Goldsworthy schreef weer een dikke pil, The Eagle and the Lion, dit keer over de conflicten tussen het Romeinse en het Perzische Rijk. Zoals gebruikelijk is Goldsworthy een meester in het samenvoegen van het beschikbare bronnenmateriaal en daaruit een degelijk en lekker leesbaar geschiedenisboek te destilleren.
Keizer Claudius staat aan de basis van twee nieuwe publicaties. Het ene is een geschrift van Seneca, vertaald door Vincent Hunink, getiteld De hemelvaart van keizer Eikel waarmee hij onder diens opvolger Nero goede sier probeerde te maken door Claudius af te fakkelen. Het ander is een biografie van Messalina, vrouw van Claudius en een van de meest bekende en invloedrijke keizerinnen, geschreven door de jonge classica Honor Cargill-Martin.
Een boek over de lage landen in de oudheid is er ook in de vorm van Ambiorix tegen Caesar. De Vlaamse historicus Robert Nouwen wijdde een boek aan de koning der Eburonen en een van de belangrijkste tegenstanders van Caesar tijdens zijn veldtochten in onze streken (recensie).
[Dank je wel Roel!]
Ik zou Alkibiades graag kopen en lezen, maar ik ga dat niet doen. Het boek is simpelweg te groot. Fysiek te groot bedoel ik. Niet handig om bijvoorbeeld in bed te lezen en het neemt onhandig veel plaats in in de boekenkast. Ik zou graag eenzelfde bedrag neerleggen voor een handzaam exemplaar. En er zijn meer interessante boeken die te groot zijn. Beste uitgevers, waarom toch? Ik koop graag boeken maar dit weerhoudt me echt.
Dan krijg je wel erg kleine lettertjes. Maar je hebt wel gelijk, boekenkasten zijn niet van elastiek en op een gegeven wordt het moeilijk om voor alles een plekje te vinden.
Ik heb het boek van Eckart Frahm op mijn verlanglijstje voor het najaar geplaatst!
Adrian Goldsworthy schrijft ook historische fictie https://www.deslegte.com/auteurs/adrian-goldsworthy-51834/
Bij de Slegte zijn tegenwoordig online ook nieuwe boeken verkrijgbaar.
Het staat niet in deze link, maar Goldsworthy heeft ook fictie geschreven gesitueerd in de Napoleontische oorlogen.
Uiteindelijk maakt het niet zoveel uit, hè? Of je nou een verhaal schrijft over de soldaten van Caesar of de soldaten van Napoleon.
Nou ja, een schrijver moet natuurlijk wel opletten dat hij Wellington’s infanteristen geen maliënkolders laat dragen natuurlijk. Of dat hij Caesar niet een slagveld door een verrekijker laten overzien…🙄
laat overzien
Dat is het decor. Een verhaal over iemand die een kameraad moet achterlaten in het Teutoburgerwoud verschilt weinig van een verhaal over iemand die een kameraad moet achterlaten bij de Berezina. Ik denk dat dit de voornaamste reden is dat het mij nooit gelukt is om zo’n verhaal te schrijven.
Niet iedereen kan dat, dus…🙃
Nee, ik moet wat anders gaan doen!