Tag: D66

D66

Ongevraagd advies aan Sigrid Kaag

On door Jona LenderinginCultuur, Politiek, Wetenschap56 reacties

Als kiezer zweef ik tussen Groen Links en de VVD. Over het algemeen kan ik namelijk in elk standpunt wel wat rationeels ontwaren. Voor lijsttrekkers ben ik beducht omdat ze me te machtsgeil zijn, maar als je kijkt voorbij de waan van de dag en de hysterie van de week, lijken de meeste politici me geen charlatans. Meestal breng ik een voorkeurstem uit.

Van Engelshoven

Maar nu zit ik met een probleem. Ik zou eigenlijk willen stemmen op Sigrid Kaag (dus toch een keer een stem op een lijsttrekker), maar aan haar kleeft een moeilijk overkomelijk bezwaar: ze is lid van D66. Dat is – ik leg het even uit voor lezers in Vlaanderen – de partij van de huidige minister Van Engelshoven, die werkelijk alles doet om onderwijs, cultuur, en wetenschap te vernietigen. Wetenschap? Ze implementeerde het catastrofale advies van de Commissie van Rijn. Cultuur? Ze kwam in de coronacrisis nauwelijks op voor de sector. Onderwijs? Ze heeft een scenario om er twee miljard op te bezuinigen. Erop vertrouwend dat de bewindsvrouw naar waarheid beweert dat dit een theoretische exercitie is, wil ik de resultaten lezen van de theoretische exercitie om twee miljard méér te investeren in de toekomst.

Lees verder “Ongevraagd advies aan Sigrid Kaag” →

Verkiezingprogramma’s

On door Jona LenderinginArcheologie, Cultuur, Geesteswetenschappen, Geschiedenis, Klassieken, Oudheid, Politiek, Romeinse Keizerrijk, Wetenschap, Wetenschapscommunicatie18 reacties
Dit plaatje heeft niets met verkiezingen te maken maar verkiezingen hebben wel alles te maken met haar toekomst.

De afgelopen twee weken heb ik de verkiezingsprogramma’s doorgelezen om te kijken wat de politieke partijen hadden te bieden aan mensen die, zoals ik, lijden aan ongeneeslijke liefde voor ons erfgoed en dan – in mijn geval – vooral de Oudheid. In dit stukje zal ik samenvatten waar de politieke partijen zoal aan denken, in een vervolg zal ik dan nog uitleggen wat volgens mij nodig is.

Wetenschap en politiek

Opvallend is, om te beginnen, dat de partijen meer mooie woorden wijden aan het belang van cultuur dan aan het belang van wetenschap. Vermoedelijk is dat omdat ze vinden dat het laatste vanzelf spreekt. Of vanzelf zou behoren te spreken. De consequentie is immers dat er ook met de wetenschap rekening wordt gehouden, en zoals iedereen weet heeft de politiek zich de laatste tijd weinig aangetrokken van wat bekend is over immigratie, klimaatverandering, slaapklinieken, obesitas en de opvang van mensen met psychische problemen.

Lees verder “Verkiezingprogramma’s” →

De D66 en de Oudheid

On door Jona LenderinginGeesteswetenschappen, Musea, Politiek8 reacties

d66_logo

Het is pertinent onwaar dat alles van waarde weerloos is. Waardevolle dingen, zoals de humaniora, zijn kwetsbaar. Daarom verdienen ze bescherming. Valt die weg, dan zijn ze overgeleverd aan de PVV, die op het A4tje dat voor verkiezingsprogramma moet doorgaan aangaf dat er geen geld meer mocht naar de kunsten. Of overgeleverd aan de VVD, die heeft aangekondigd studierichtingen zonder arbeidsmarktperspectief te willen opheffen. Lees: het gros der geesteswetenschappen, waarna de overblijvende disciplines geïsoleerd staan en eveneens instorten.

Ik zou willen kunnen geloven dat het wel los zal lopen, maar dat zou wensdenken zijn. Wat namelijk vaststaat is dat de VVD heeft ontdekt dat “beuken op geesteswetenschappen” een slimme tactiek is. Het dwingt links iets te verdedigen waarvan het electoraat niet goed weet waartoe het dient. Door publieksvoorlichting achterwege te laten, hebben de geesteswetenschappers iets van waarde weerloos gemaakt. Het is prijs schieten voor de VVD.

Omdat ik daarom somber ben gestemd, ben ik de verkiezingsprogramma’s gaan lezen: welke partij staat een beleid voor dat de humaniora – meer in het bijzonder: de oudheidkunde – nog wel beschermt? Vandaag: de D66, de partij die het duidelijkst onder ogen ziet hoe groot de problemen inmiddels zijn.

Lees verder “De D66 en de Oudheid” →

“Het is volbracht”

On door Jona LenderinginChristendom, Klassieken, Politiek6 reacties
Els Borst (©Wikimedia Commons | Dinsdagskind)

De D66 heeft nooit een geheim van gemaakt van haar visie dat de scheiding tussen kerk en staat scherper moet worden getrokken, zoals de christelijke partijen er geen geheim van maken dat zij maatregelen willen nemen waarvoor de motivatie in laatste instantie bijbels is. De standpunten sluiten elkaar uit maar in een open samenleving kunnen ze naast elkaar bestaan.

Toch zit het niet iedereen lekker. Sommige christelijke Kamerleden, maar ook de scriba van de Protestantse Kerk in Nederland, Arjan Plaisier, klagen dat er langzamerhand een, mede door de D66 geïnstigeerd, klimaat bestaat van christenpesten. Die beschuldiging is niet uit de lucht gegrepen. Ik heb een even goedwillende als maffe Facebookvriend die met merkbaar plezier kritiek levert op het christendom, en regelmatig zijn oordeel klaar heeft vóór hij de feiten kent. Als puntje bij paaltje komt is het iemand met het hart op de juiste plek, en menigeen kan aan zijn engagement een voorbeeld nemen, maar ik begrijp dat sommige gelovigen zijn te snelle kritiek oneerlijk vinden. Er is zeker enige grond voor een vermoeden dat christenen worden gepest.

Lees verder ““Het is volbracht”” →

Het lichaam als staatsbezit

On door Jona LenderinginGeschiedenis, Politiek, Verbijstering11 reacties
We zijn de weg kwijt.

Nederland heeft een erkend onpraktisch en kostbaar systeem voor orgaandonatie, waarin mensen zich moeten laten registreren als donor. Waarom niet andersom? Waarom is niet iedereen automatisch donor, met een registratiesysteem voor de weinigen die er bezwaar tegen hebben? Niet alleen is dat eenvoudiger, er komen zo ook meer organen ter beschikking, waardoor de wachtlijsten korter kunnen.

Dat simpele systeem is wel eens voorgesteld. Ik denk dat het in 1994 is geweest. De kwestie speelde al een tijdje, en CDA-leider Elco Brinkman wilde – nogmaals: als ik het me goed herinner – instemmen met een voorstel om een systeem in te voeren waarin artsen zouden aannemen dat iemand donor was tenzij hij als niet-donor was geregistreerd.

Lees verder “Het lichaam als staatsbezit” →