Tag: Krant

Argus

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven14 reacties

Ik heb op deze plek al een paar keer lekker zitten mopperen op het gebrek aan inhoud van de weekendkranten. Ik meen daar elke letter van: ooit kon ik op zaterdag urenlang zitten lezen in de kranten, nu heb ik ze allemaal vrij snel uit. Dat laat onverlet dat die mopperstukjes, oprecht als ze zijn, eigenlijk ook redelijk futiel zijn. De aloude taak van de krant, informeren over het nieuws, is overgenomen door het internet en de kranten doen tegenwoordig wat vroeger werd gedaan door tijdschriften. Dat zal niet meer veranderen, zoals ook de tijd niet terugkomt waarop kranten diverse edities per dag uitbrachten om het alleractueelste nieuws te kunnen bieden.

Na mijn laatste mopperblog werd ik van twee of drie kanten tegelijk gewezen op Argus. Op de website typeren de hoofdredacteuren het als

een smakelijke opiniekrant, zo’n blad dat we zelf graag zouden lezen, ingaand op het nieuws, maar ook met al dan niet actuele grotere verhalen waar het schrijfplezier vanaf spat.

En verrek, het klopt, al is het natuurlijk geen echte krant maar een twee keer per maand verschijnend tijdschrift dat zich heeft vermomd als krant. De charme ligt er voor een deel in dat Argus eigenlijk van alles wat biedt: nu eens serieus, dan weer ironisch, dan weer verontwaardigd, dan weer volkomen onzin (zoals de constatering dat als we een tatoeage-vrij Nederlands elftal willen, de voorhoede wat problematisch zal zijn). Een mixed bag die desondanks een eenheid vormt.

Lees verder “Argus” →

De ideale krant (3)

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven9 reacties
Gevelsteen (Zeedijk 125, Amsterdam)

[Dit is het derde deel van een stuk over de ideale krant. In het eerste schreef ik over de plaag van columnistiek en verouderde frames. Ik wil een krant met onderzoeks- en datajournalistiek. In het tweede deel pleitte ik voor wetenschapsbijlagen die niet het smalle aanbod van deze of gene academicus centraal stellen maar de brede informatiebehoefte van de lezer. Ook beschreef ik een boekenbijlage die ideeën aanreikt voor het maatschappelijk debat en geen verlengstuk is van de commerciële belangen van de boekenbranche.]

Wie zal dat betalen?

Op het eerste gezicht is de ideale krant onbetaalbaar. Om te beginnen zijn de uitgaven nogal hoog. Je wil geroutineerde journalisten en die zijn duur. Freelancers wil je bovendien niet de bodemprijzen betalen die tegenwoordig nogal eens doorgaan voor honorering. (Tussen haakjes: ik schrijf soms in het NRC Handelsblad en heb daarover niet te klagen.)

Daarnaast vallen de inkomsten van de ideale krant tegen: een krant zonder lifestyle-bijlage trekt minder advertenties terwijl een boekenbijdrage die ideeën centraal stelt, weinig advertenties trekt uit de boekenbranche. Die streeft immers naar de verkoop van heel veel boeken, wat haaks staat op de verspreiding van heel veel nieuwe ideeën.

Lees verder “De ideale krant (3)” →

De ideale krant (2)

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven14 reacties

[Dit is het tweede deel van een stukje over de ideale krant. In het eerste schreef ik dat ik verlost wilde worden van columnisten en van verouderde frames. Ik wil een krant met onderzoeks- en datajournalistiek. Nu een woord over de wetenschaps- en boekenbijlagen.]

Gemiste kansen

Zoals gezegd: de kranten hebben de taken overgenomen van de weekbladen, maar eigenlijk zijn ze te algemeen om daarin echt goed te zijn. Niet dat er geen mensen zijn die het lifestyle-supplement of de reisbijlage doorbladeren, maar niemand zal ze even intensief lezen als de boeken- en wetenschapsbijlagen. Voor lifestyle en toerisme zijn websites geschikter en dat verklaart misschien de paradox waarom veel mensen de lifestyle-bijlage ongelezen weggooien terwijl de corresponderende webpagina’s van de kranten goed worden bezocht.

Ik zou wél graag een goede wetenschapsbijlage hebben, dikker dan de huidige. In de ideale krant zit bovendien in de wetenschapsredactie ook iemand uit de humaniora, want de geesteswetenschappen komen momenteel vooral aan bod als leveranciers van lollige weetjes en niet als de wetenschap die ze ook zijn.

Lees verder “De ideale krant (2)” →

De ideale krant (1)

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven27 reacties

tweet

Het was zaterdag en je werd naast je geliefde wakker. Je haalde vers brood bij de bakker en de ochtendkranten bij de tabakszaak. Je bracht een groot deel van de dag lezend door, slechts onderbroken als je naar de supermarkt en de videotheek ging. Vaak had je zondag de krant nog niet uit. Zo gingen de dingen, dertig jaar geleden.

Ik kan daar met melancholie aan terugdenken maar ben realist genoeg om te weten dat die tijden nooit terug zullen komen. Rond 1993 begonnen de “thousand days that built the future” en sindsdien betrekken we het laatste nieuws in toenemende mate van het internet. De kranten hebben daarop gereageerd door zich toe te leggen op achtergrondinformatie, waarmee ze in feite doen wat de weekbladen traditioneel deden. Zeker in het weekend zijn de kranten én opinieblad én lifestyle-blad én wetenschapsblad én reistijdschrift en omdat ze dat allemaal tegelijk willen zijn, zijn ze noch opinieblad noch lifestyle-blad noch wetenschapsblad noch reistijdschrift. Wer alles verteidigt, verteidigt nichts.

De trouwe lezers van deze blog weten dat ik me erger aan de oppervlakkigheid van de weekendkranten. Afgelopen donderdag twitterde ik wat balorig of we niet met een paar leuke mensen een krant konden oprichten zonder columnisten, met veel nieuws, zonder wijnclub of lifestyle-bijlage, met een positieve toon en met veel boekenrecensies van leuke recensenten. Dat heb ik geweten: zelden heb ik zoveel bijval gehad, zowel op Twitter als op Facebook en dan heb ik het nog niet over de e-mail. Dertig retweets is voor mij, opererend in de marge, heel veel. Laat ik dus eens wat uitgebreider beschrijven hoe een boeiende krant er volgens mij uit ziet.

Lees verder “De ideale krant (1)” →

Dat was het nieuws

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven, Politiek5 reacties

Zomaar een gesprek in zomaar een trein op zomaar een zaterdagmiddag. Dat er op een kantoor dus twee soorten mensen zijn, namelijk degenen die werken vanuit hun eigenbelang en degenen die zich laten leiden door het doel van de organisatie. En dat die laatste groep dus altijd weer het loodje legt tegen de eerste. En dat grote organisaties dus nooit functioneren.

Ik luister half mee naar dit gesprek, terwijl ik door de kranten blader. Net als tijdens mijn vorige weekendkrantentest staat er weinig in.

Lees verder “Dat was het nieuws” →

Weekendkrantentest

On door Jona LenderinginAmsterdam, Cultuur, Dagelijks leven3 reacties

Een tijdje geleden blogde ik erover dat ik, hoewel het lezen van de weekendkranten me lange tijd zoveel plezier had gedaan, de laatste tijd nauwelijks nog iets tegenkwam dat de moeite van het lezen waard leek. Dat was uiteraard niet meer dan een indruk, gebaseerd op enerzijds het feit dat ik er sneller dan ooit doorheen ga en anderzijds het herkennen van overbodige bijlagen.

Dit weekend heb ik voor de grap eens geklokt hoeveel tijd ik er nu feitelijk mee bezig ben, waarbij een rol speelde dat de voorpagina’s van het Handelsblad, het Parool, Trouw en de Volkskrant dit keer wat uitnodigender oogden dan anders. Als ik binnen een uur klaar zou zijn, zou het immers wel érg negatief ogen. Dit keer leek het op voorhand wat positiever uit te vallen en dat blijkt ook uit de uitslag:

Lees verder “Weekendkrantentest” →

De krant

On door Jona LenderinginDagelijks leven4 reacties

Mijn zaterdagritueel, eind jaren tachtig: wakker worden, wat kleren aanschieten, broodjes kopen bij de bakker om de hoek, de krant halen in de Bruna daarnaast, de Volkskrant uit de brievenbus halen en het huis weer ingaan. De trap oplopend de koffie ruiken die mijn geliefde intussen heeft gezet. En daarna: met een croissantje erbij de krant lezen. Vaak ook De groene Amsterdammer, Opzij en de Nieuwe Revu.

In mijn herinnering kon dat uren duren. In de zomer stonden de balkondeuren open, in de herfst voegde de neerslaande regen iets toe aan de intimiteit van het gedeelde lezen. Op de grammofoon New York van Lou Reed. Verse sinaasappelsap bij de lunch. Pas rond theetijd hadden we de kranten uit en vroegen we ons af wat we nog met de middag zouden doen, maar het was vaak al laat en meestal kwamen we niet verder dan de supermarkt en de videotheek.

Lees verder “De krant” →

Wat is nieuws?

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Politiek2 reacties

Het NRC Handelsblad is een van de beste kranten van ons taalgebied. Dat betekent dat als het iets verkeerd doet, het meer mensen opvalt dan als het gebeurt in een van de lokale edities van De Stentor, en dat betekent weer dat het er meer zure stukjes worden geschreven over het Handelsblad dan over andere kranten. Mopperen op het Handelsblad is een journalistiek subgenre.

Vandaag doe ook ik een duit in het zakje. Er zitten me al tijden wat dingen dwars bij “mijn” krant. Ik ben niet de eerste die opmerkt dat de lifestyle-bijlage op zaterdag overbodig is. Een wat meer persoonlijke grief is dat men BBC-series is gaan verkopen. Dat kan nu en dan best aardig zijn, maar de BBC-kwaliteit is in mijn vakgebied, de oudheidkunde, niet bepaald een aanbeveling. Ook vind ik het intens triest dat de beste interviewer van ons land, Frits Abrahams, zijn talent moet verspillen aan een column.

Lees verder “Wat is nieuws?” →

Exit De Pers

On door Jona LenderinginDagelijks leven

Zojuist heb ik uit mijn browser de “bookmark” verwijderd van De Pers. En dat gaat me aan het hart. Niet dat de verdwenen krant werkelijk ideaal was. Er waren te veel columnisten, de society-rubriek was veel te groot en de krant heeft ruimte geboden aan de domste analyse aller tijden. De redactie is er echter ook vijf jaar lang in geslaagd me elke dag minstens één artikel te geven dat de moeite waard was. Dat mag wel in de krant.

Lees verder “Exit De Pers” →

Laat die Oranjes toch met rust

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven, Verbijstering2 reacties

frisoDe weekendkranten, het voorpaginanieuws:

  • NRC Handelsblad: “Hoe zal het brein van prins Floris zich houden?”
  • Het Parool: “Prins Floris in levensgevaar”
  • Trouw: “Angst om het lot van Friso”
  • De Volkskrant: “Toestand Johan Friso kritiek”

Er staat dus totaal niets in die artikelen. Rutte plichtmatigt dat Nederland meeleeft met de koninklijke familie, Willem-Alexander plichtmatigt dat men gesteund is door het medeleven. Dit is geen nieuws.

Lees verder “Laat die Oranjes toch met rust” →