Als er één echt Nederlands wapen is, is het de boemerang. Het plaatje hierboven toont een exemplaar dat is opgegraven op het terrein van de Hoogovens bij Velsen. Aan de hand van de Midden-IJzertijd-vondsten die daar zijn gedaan, kan het wapen worden gedateerd tussen 540 en 400 v.Chr.
De Velsense boemerang is niet de enige die we kennen. Een tweede exemplaar is gevonden in Velsen 1, de tweeduizend jaar geleden gestichte Romeinse vlootbasis waar in 28 na Chr. verschrikkelijk om is gevochten. Tot slot is er een exemplaar bekend uit Vlaardingen, waarvan ik verklap dat het wapen tot vijftig meter trefzeker is. Misschien liggen er in de provinciale archeologische depots nog meer boemerangs, die niet zijn herkend en nu een label als “ongeïdentificeerd; esdoornhout” hebben.
Boemerangs moeten zijn gebruikt voor de vogeljacht. De reconstructie van een Cananefatische jongen die is te zien in het Museon in Den Haag toont een blonde knul met een mooie donkerblauwe mantel, sandalen, een boemerang en een weitas vol gevogelte.
Toen Arjen Bosman (die me de bovenstaande tekening stuurde) en ik Edge of Empire maakten, hebben we de Amerikaanse illustrator Johnny Shumate verzocht een tekening te maken van die oer-Hollander: een illustratie die ik nog steeds leuk vindt.
[Op verzoek van enkele verbaasde lezers van mijn vorige stukje is hier aflevering numero 115 in mijn hopelijk nooit eindigende reeks museumstukken.]
En dat gevorkte takje was dan de houder waar je de boomerang inzette als je bij het vuur zat te kluiven op een bosduif?
Die Haagse boomerang is trouwens veel platter dan het andere exemplaar en zal ook beter gewerkt hebben (denk ik), want zomaar een gebogen tak weggooien en dan verwachten dat hij terugkomt… ik weet niet of dat zal werken.
Lang niet alle boemerangs zijn bedoeld om terug te keren.
Als een stok niet terug moet keren is het geen boemerang maar gewoon een stok. 🙂
Dat is niet noodzakelijk waar. Een boemerang is in de eerste plaats vooral een ding dat door zijn aerodynamische eigenschappen en rotatie een voorspelbare stabiele baan volgt als je het op correcte wijze lanceert. En geen enkele boemerang zal ooit terugkeren bij de werper als het te raken doel goed wordt getroffen.
Het is een wapen, geen speelgoed, dat bedoeld is om dieren/vijanden te raken en uit te schakelen. Je kan er natuurlijk werpspelletjes mee spelen om te testen en te showen hoe goed je de kunst beheerst, maar dat is niet het primaire doel ervan.
Als jij een boemerang naar mij gooit dan is het niet de bedoeling dat het ding terugkeert in je hand, maar dat het blijft steken in mijn schedel.
Dat was niet mijn omschrijving – natuurlijk keert een projectiel dat een doel raakt niet terug. 🙂
Maar een “ding dat door zijn aerodynamische eigenschappen en rotatie een voorspelbare stabiele baan volgt als je het op correcte wijze lanceert” kan ook toepasbaar zijn op een werpbijl, een speer of iets dergelijks. En niet per se een boemerang. maar die keert wel terug als hij niets raakt, tenminste dat is nu juist de bedoeling!
Beste Jona, Inderdaad – wat ik altijd al dacht. Amerikanen mèt een (vuur)wapen, zijn inderdaad barbaren! M.vr.gr. Mijndert VandenBerg
Ik vrees dat ik je reactie even niet begrijp.
Wat een vaardigheid om met zo’n boemerang trefzeker te raken. Knap hoor.
Dit zijn duidelijk de voorlopers van de klerenhanger en de schoenlepel. Hoezo barbaars?