Daar ben ik toch eigenlijk wel jaloers op, op de paus. Mijn vriendin en ik hebben al anderhalf jaar het voornemen naar Irak te gaan, een land waar ik beroepshalve allang geweest had moeten zijn. Maar ja, u weet hoe warm het is en hoe ver, en ik kan eraan toevoegen dat het ook niet goedkoop is en dat je het beste een groepje kunt samenstellen.
Juist toen dat begon te lukken en er een goede kans was dat we behalve Bagdad tenminste twee van de drie grote regio’s – de Assyrische hoofdsteden in het noorden, het Babylonische zuiden en het sji’itische westen – konden bezoeken, kwam de corona. Wat een reis naar Irak zou zijn werd dus een reis naar Rome werd een weekje Limburg werd uiteindelijk een bezoek aan het Thermenmuseum in Heerlen. Waren we maar paus geweest.
Pausbezoek
Want Franciscus vliegt vrijdag 5 maart naar Bagdad. Hij bezoekt daarvandaan de noordelijke steden Qaraqosh, Mosul (Nineve) en Erbil (Arbela) en gaat ook naar Ur in het zuiden. In het noorden zal de paus verschillende groepen oosterse christenen bezoeken: in Qaraqosh zullen dat wel syrisch-orthodoxen zijn, in Mosul nestorianen en in Erbil chaldeeërs. Voor die laatste groep moet het een heel speciale dag zijn, want chaldeeërs zijn nestorianen die de paus erkennen.
Tot zover doet de paus gewoon pauselijke dingen: oproepen tot harmonie, het kapitalisme en de wapenindustrie veroordelen, de mis lezen, broederlijk spreken met de plaatselijke geestelijken, met een soennitische leider op de foto en benadrukken dat de wereldgodsdiensten het eens zijn over bepaalde humane waarden. Maar dan gaat hij dus naar Ur.
Ur
Daar heeft hij geen pauselijke dingen te doen, want er woont daar niemand. Het ruïneveld, gedomineerd door een ziggurat uit de hellenistische tijd, is een zandvlakte. Eigenlijk is er niks te beleven. Maar ja, het is wel de plek waar Abraham vandaan komt, dus het is een pelgrimsoord.
Niet dat er ook maar één herinnering aan Abraham is. Als archeologen zoiets al zouden opgraven, zouden ze het niet kunnen herkennen want we weten niet wanneer de aartsvader leefde. Gelukkig heeft de archeologische dienst de lacune toch gevuld: de foto hierboven toont wat bekendstaat als het “huis van Abraham”. Waarom zou je als archeoloog ook moeite doen om mensen écht iets uit te leggen, als je ze ook wat fake-erfgoed kunt toewerpen?
Dus bouwden de archeologen een nephuis om de paus welkom te heten. Overigens gebeurde dat al in 2000, voor Johannes Paulus II, die wijselijk is weggebleven uit het land van Saddam Hussein. Als om te verzekeren dat archeologie niet serieus hoeft te worden genomen, groef men in 2014 nog een tweede Huis van Abraham op.
Ik denk altijd dat Abraham een herdersvorst is geweest. Hij was bepaald niet alleen op weg naar het land Kanaän. Hij was een nomade en leefde in tenten, dus wat moet hij met een huis in Ur? Dat past toch niet. Maar misschien was de grens dus sedimentair levende stedelingen en landbouwers en rondreizende nomaden met hun kuddes wel vloeiender dan ik veronderstel en was de tegenstelling die ik mij verbeeldt wel ingegeven door huidige voorstellingen.
‘(…) sedimentair levende stedelingen (…)’
Dat sedentair levende stedelingen dicht bij elkaar wonen, snap ik. Maar sedimentair is wel erg gelaagd… 😉
🤭
Blijkbaar gelooft de Paus nog dat Abraham echt bestaan heeft.
Er moet een Traditionskern zijn. Leuk thema voor een Methode op Maandag!
“Ur” lijkt toch eerder in N-Mesopotamie te hebben gelegen
https://www.thetorah.com/article/ur-kasdim-where-is-abrahams-birthplace
En in een van die huizen stond een potje mosterd?
Abraham zou 167 jaar oud geworden zijn, nou…er ‘moet’ een ‘Traditionskern zijn’ – er is meer nodig dan dat er rondtrekkende groepen waren met een Semitische taal…
Als (schrale?) troost: de paus reist zonder zijn vriendin naar Iraq.
En wat Abraham betreft: die kwam uit Ur der Chaldeeën, niet uit Ur der Soemeriërs. Op grond van wat voor eventuele feiten de verhalen over Abraham zijn ontstaan weten we niet, maar het is duidelijk dat die eventuele feiten (nog) maar weinig verwantschap met de verhalen zoals opgetekend hebben. Sara is eerst zo bloedmooi dat Farao als een blok voor haar valt, en even later ging het niet meer naar de wijze der vrouwen.
Zou je uit de verhalen over – zeg – Achilles ook moeten concluderen dat er een Tradizionskern moet zijn geweest, en zou je iets kunnen zeggen over hoe die er dan ui gezien moet hebben?
En wat dat huis betreft: ik heb in Verona voor het huis van Julia gestaan, waarvan we zeker weten dat daar geen enkele Tradizionskern bij hoort. Maar het trekt wel toeristen.
Geldt ook voor het huis van Sherlock Holmes in Londen.
Alle grapjes bij mekaar zijn er van de 1 tot 1,4 miljoen christenen in 2003 nog zo’n 300 tot 400 duizend over. Best wel een pastoraal bezoekje waard.
Ja. In het hele Midden-Oosten neemt het aantal christenen drastisch af. En er gaat iets verloren als het christendom geen contact meer heeft met de regio waar het is ontstaan.
Laten we er dan ook even een hele veestapel tegenaan gooien door man en paard te noemen en de koe bij de horens te vatten: dat komt door de radicale islam.
Nee, dat is te simpel. De vraag is dan waarom de islam, die aanvankelijk tolerant was tegenover de “godsdiensten van het boek”, die tolerantie is kwijt geraakt.
Een mogelijke verklaring is dat ten tijde van de latere Kruistochten de christenen in het Nabije Oosten zich verbonden met de Mongolen en dat, nadat de Arabische leiders van die tijd de Mongolen hadden verdreven, de christenen in het verdomhoekje waren gekomen. De radicale islam is pas in de negentiende eeuw ontstaan.
@ JL
Ik denk dat je het veel te ver terug zoekt. De christenen hebben het in het midden oosten pas in de 20e eeuw moeilijk gekregen, toen ze werden gezien als mogelijke handlangers van de bezettende westerse mogendheden. Ik zou Qutb willen zien als de eerste radicale islamist en dat is grotendeels reactie op de Engelse aanwezigheid in Egypte
En dat niet alleen. Ik heb ooit een documentaire gezien, ik weet helaas meer niet weer waar & wanneer, waarin gezegd werd dat Said al Qutb radicaliseerde na een bezoek aan Amerika waar hij zag dat iedereen zich opsloot in z’n eigen huis en z’n eigen tuintje en de jongelui gingen ’s avonds feesten. En daartegenover stelde hij de islam. En zo werd hij dus een ideoloog van de Moslimbroederschap. En zo gaat het dus. De islam en de moderne wereld botsen met elkaar.
Een mogelijke en veel simpeler verklaring is dat de Arabische landen zonder uitzondering dictaturen waren, die christenen en joden een handige zondebok vonden. Zie ook Birma – daar zijn nou juist moslims de slachtoffers. Of zie de Krim, waar ook een etnische zuivering heeft plaatsgevonden.
Daarbovenop is er in Syrië en Irak al jarenlang een gezellige en oneindige burgeroorlog aan de gang. Radicale islam is in zoverre de oorzaak dat radicale ideologieën in dergelijke omstandigheden altijd en overal profiteren.
“De vraag is dan waarom de islam, die aanvankelijk tolerant was tegenover de “godsdiensten van het boek”, die tolerantie is kwijt geraakt.”
Die islamitische tolerantie in het verleden is een mythe. De islam is altijd opportunistisch geweest. Als men gebruik kon maken van Joodse en Christelijke gemeenschappen om de eigen doeleinden te realiseren werden ze getolereerd. Was dat niet meer het geval en had men de overhand dan was het einde oefening met de tolerantie. Verdiep je maar eens in hoe b.v. Mohammed heeft huisgehouden onder de Joodse stammen in Medina en Khaybar. Unmar II heeft vervolgens alle overgebleven Joden van het Arabisch Schiereiland verbannen.
De Islamitische veroveraars van het Byzantijnse Rijk, Noord-Afrika en Spanje heersten aanvankelijk over bevolkingen die andere godsdiensten dan de islam aanhingen. Tolerantie was dus opportuun voor deze kleine heersende islamitische elite. Die tolerantie heeft enkele eeuwen geduurd tot de islamitische elite zich sterk genoeg voelde om uit een ander vaatje te tappen. Christenen en Joden werden systematisch achtergesteld en gestigmatiseerd via bv het verbieden van paard rijden, hogere belastingen of het dragen van een kenmerk van het geloof op de kleding. Maar het kon nog een graadje erger. In Spanje vermoordden de islamitische heersers in 1066 4000 Joden en nog eens een paar duizend in 1090. In 1148 werden alle Christenen en Joden op straffe van de dood gedwongen zich of te bekeren tot de islam of Spanje te verlaten (de bekende Joodse filosoof Mozes Maimonides deed bv alsof hij zich tot de islam bekeerde).
Etc., etc., tot op de dag van vandaag: https://www.opendoors.org.za/christian-persecution/
@ Frans
Dat is wel erg kort door de bocht. In Turkije zijn de drie grote groepen Christenen (Grieken, Armeniërs en Syriërs) verdwenen voordat de radicale islam zelfs maar bestond. In Iraq is het vooral de Amerikaans-Britse invasie en het het onhandige vervolg daarop dat geleid heeft tot de genoemde daling van het aantal Christenen. De Cia heeft ijverig geholpen bij het ontstaan van Al Quaida, om de Russen uit Afghanistan te krijgen. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. De radicale islam is een antwoord ergens op, en in dat ergens speelt het westen een grote rol.
Absoluut! De radicale islam is een antwoord op de moderne wereld. En het radicale islamitische antwoord is dus om vrolijk terug te gaan naar de 7e eeuw. Toen de Koran geschreven werd. Toen alles nog duidelijk was. Dat begrijp ik nog wel. Wat ik niet begrijp is dat er een politieke partij in Nederland is die zichzelf progressief noemt en iemand die banden heeft met de Moslimbroederschap op de kieslijst plaatst.
Wat ik nou niet begrijp is dat een intelligent iemand als u rechts-radicale propaganda voor zoete koek slikt. Die banden heeft ze namelijk evenmin als ik, wanneer ik me af en toe in dezelfde raadszaal bevindt als PVVers en zelfs enige woorden met hen wissel.
Of misschien begrijp ik het wel – hoor en wederhoor gaat in Nld. niet op voor moslims en u vindt dat prima. Niets is zo fijn als vooroordelen bevestigd te zien, dus u doet er aan mee.
Hoor en wederhoor is niet hetzelfde als “rechts radicaal!” roepen zodra er kritiek op de islam wordt geuit. Dat is helaas de taktiek van GL.
Artikeltje van de Catholic News Agency van vijf jaar geleden: de Chaldeeuws-katholieke patriarch van Bagdad Louis Rafael Sako zegt dat “Political Islam tries to impose an Islamic law (al shari’a) which does not allow legally the non-Muslims to have a real participation in the political life and to have equal constitutional rights as Muslims… We Christians assert our attachment to our country, and we respect our Muslim brothers and similarly we want them to do the same thing for us,” he added. De patriarch also called on Islamic religious authorities to denounce ISIS wat ze dus nooit deden. Iraakse christenen zijn vooral bezig met overleven en klagen er al jaren over dat hun christelijke geloofsgenoten en het westen in het algemeen hen aan hun lot overlaten. Irak is voor paus Franciscus met zijn appeasement-politiek jegens de islam wel een beetje een extreme situatie. Misschien is overeengekomen dat ernaartoe gaan al een duidelijk teken van bezorgdheid en betrokkenheid is. We zullen zien.
“klagen er al jaren over”
Ja. Het is een schande dat vanaf zeg 2005 er geen ruimhartig asielbeleid voor religieuze minderheden uit Irak en Syrië.