Aangezien ik wat meer wilde weten over Rome ten tijde van Caesar en Pompeius kocht ik een tijdje geleden de Cicero-trilogie van Robert Harris. Hij beschrijft het leven van Marcus Tullius Cicero, zoals gezien door de ogen van zijn secretaris Marcus Tullius Tirio. In de drie delen, getiteld Imperium (2006), Lustrum (2009) en Dictator (2015), zie je Cicero groeien van een welbespraakte advocaat tot een gezaghebbend Romeins politicus.
Hij heeft tijdens zijn carrière wel een groot aantal vijanden gemaakt die er uiteindelijk voor zorgen dat hij in ballingschap moet gaan. Na een terugkeer via bemiddeling van Julius Caesar wordt het lot van Cicero uiteindelijk op instigatie van Marcus Antonius bezegeld. Na de moord op Caesar wordt ook de beroemde redenaar gewelddadig om het leven gebracht
De Cicero-trilogie is heel erg interessant en aanbevelenswaardig voor newbies in de geschiedenis van de Romeinse republiek en de periode van de burgeroorlogen. De drie delen vormen tevens een erg sterke thriller, zoals we van Robert Harris mochten verwachten. De Britse schrijver heeft zich immers wel vaker aan historische onderwerpen gewaagd, zoals we zagen in zijn bekende romans Fatherland (1992) en An Officer and a Spy (2013),
- Editie in één band (2020; Nederlandse vertaling €25)
[Het is de verjaardag van Cicero, die is geboren in 106 v.Chr. Daarom vandaag deze gastbijdrage van Jan Schrik. Dank je wel Jan!]
Ik kan deze trilogie ook aanraden. Goed leesbaar en de inhoud wordt mooi verdeeld over 3 delen (op het laatste deel moest ik voor mijn gevoel te lang wachten). Zelfs al weet je hoe het uiteindelijk afloopt, blijft het spannend.
De trilogie gaat uiteraard over Cicero, maar is misschien toch interessanter als beschrijving van brute politieke manipulaties. Die zijn nog steeds actueel.
De stijlfiguur van Robert Harris is om een parallelle wereld te beschrijven om even deftig naar Der Mann ohne Eigenschaften te verwijzen. Dat pakt soms goed uit, zoals in Fatherland, maar soms is het wat obligaat. Harris heeft inmiddels zoveel van zulke boeken geschreven dat de stijl wat sleets wordt, vind ik.
Tja, dat krijg je met die veelschrijvers. Al die tig romans van Herman Brusselmans komen ook allemaal op hetzelfde neer. Maar toch vind ik ze wel leuk, misschien ook omdat het makkelijker wegleest dan De Man zonder eigenschappen.
Bij het enigszins inleven in het oude Rome krijg ik graag hulp van dit soort boeken.
Dan leest u een aftreksel van en aftreksel. U kunt beter beginnen met JonaL Stad in Marmer. JonaL gebruikt originele bronnen.