Deir ez-Zor

Een pazuzu-beeldje uit Tell Sheikh Hamad (ooit in het museum in Deir ez-Zor)

Op zaterdag 8 november 2008 werd ik wakker in Deir ez-Zor in Syrië. Ons hotel stond aan de Eufraat en ik herinner me hoe een van mijn reisgenoten die ochtend de ontbijtzaal kwam binnenlopen met een flesje in haar hand, bijna kraaiend van plezier: “Dit flesje… het water heb ik geschept uit … de Eufraat!” Ik had een ochtendhumeur en stoorde me aan haar enthousiasme, maar schaamde me onmiddellijk voor die reactie, want natuurlijk is het heel bijzonder dat je zomaar kunt reizen naar het Midden-Oosten.

Hoe bijzonder, dat weten we inmiddels. Deir ez-Zor is grotendeels verwoest in de Syrische Burgeroorlog. Het einde is nog niet in zicht want Deir ez-Zor ligt nu op de grens tussen de gebieden die de regering en de Koerden beheersen, en ik ga ervan uit dat president Assad niet zal rusten eer hij de Koerden heeft uitgeschakeld. Als er al iets overeind staat van het plaatselijke museum, zal het gebouw nog wel enige tijd worden gebruikt voor andere doeleinden dan tentoonstellingen. Over de collectie heb ik het nog niet eens. U leest hier maar, als u durft.

Lees verder “Deir ez-Zor”

Pazuzu

Pazuzu (Louvre, Parijs)
Pazuzu (Louvre, Parijs)

Ik ben Pazuzu, de zoon van Hanpa. De koning van de kwade stormgeesten die vol geweld en woede aan de bergen ontsnappen, dat ben ik.

Dat staat althans te lezen op de rug van dit handgrote Assyrische beeldje, dat tegenwoordig is te zien in het Louvre. De demonenkoning heeft een hondenkop met uitpuilende ogen, een graatmager lijf, vogelpoten en cherubijnenvleugels. Dat maakt hem weliswaar tot een sinister heerschap, maar schijn bedriegt.

Lees verder “Pazuzu”