Zelfvergoddelijking

Alexander als Zeus, met bliksemschicht in de hand

Het was net de IJssel bij Zutphen, dacht ik, alleen was de stroom breder en was het landschap wijdser. Ik realiseerde me tegelijk hoe belachelijk de associatie was. Ik stond namelijk in Pakistan en keek uit over de rivier de Jhelum. Het was veertig graden en ik moest uitkijken voor tropenkolder.

Misschien was ik niet overweldigd door de warmte maar door het belang van de plaats: dit was waar de Macedonische koning Alexander de Grote in de vroege zomer van 326 v.Chr. de Indische radja Poros versloeg. Militair stelde die campagne weinig voor, maar religieus was ze des te significanter.

Lees verder “Zelfvergoddelijking”

Regen

De regen valt zo hard, dat de riolen het niet meer aankunnen.
De regen valt zo hard dat de riolen het niet meer aankunnen.

De tempel te Baalbek, een van de belangrijkste uit de oude wereld, was gewijd aan een godheid die op verschillende momenten werd aangeduid als Baal Nebeq (“heer van de bronnen”, nl. van de Litani en de Orontes), als Hadad (een donder- en regengod), als Ra (de Egyptische zonnegod), als Zeus en als Jupiter (de Griekse en Romeinse donder- en oppergod). De cultus is niet in detail bekend, maar dat ze iets van doen heeft gehad met het weer, lijkt wel zeker. Ik vrees echter dat de toeristen die vandaag – ik schrijf dit op donderdag 20 december – in het hotel opstonden met het doel de tempel van de meteorologische godheid te bezoeken, er de humor niet van zullen inzien dat deze vandaag zo actief is: het regent pijpenstelen.

Lees verder “Regen”