Ik schreef onlangs over de leuke Bes-expositie in het Allard Pierson-museum en vertelde dat die ook aardig was voor kinderen. De voor dit doel gevraagde externe deskundige (8 jaar) beleefde veel plezier aan de speurtocht langs de diverse beeldjes en reliëfjes van de kleine Egyptische godheid. Ik schreef ook dat de Grieks-Romeinse afdeling mooi aan het worden is. Die is echter voor kinderen wat minder toegankelijk.
Zo kwam het dat de externe deskundige bij de Etruskische voorwerpen wat verbaasd stond te kijken naar enkele votiefgiften, de voorwerpen die mensen in de Oudheid achterlieten bij een heiligdom na een genezing.
“Als je baby beter was geworden, dan liet je een beeldje achter van een baby,” legde ik uit. “En als je last had gehad van een van je voeten, dan offerde je een beeldje van een voet.”
De externe deskundige knikte. Ik vervolgde: “Als je last had van je hoofd, offerde je een hoofd. Als je last had van je borst, offerde je een borst. Als je last had van je hand, offerde je een hand.”
De externe deskundige begreep het en vulde aan: “Als je last had van je buren, offerde je de buren.”
En als last had van timmerlieden die aan je trap kwamen timmeren, dan…
De dag begonnen met een glimlach, dank
De wereld zou er zonder kinderlogica op achteruit gaan. Ik produceerde ietsje meer dan een glimlach; mijn dank is ongeveer even groot.
Daar sluit ik me nou eens helemaal bij aan.
In het geval van de Etrusken heeft het niet geholpen.
Die hadden de Romeinen moeten offeren.
Goede gelegenheid om te zeggen: wat een leuk verhaaltje. Dank hiervoor.
Jona, prachtig. Gelukkig heb ik geen last van m’n buren!
Het wordt ook pas problematisch als de buren last hebben van jou.
@jona; je hebt gelijk, gelukkig maar dat we het goed kunnen vinden met de buren. Burenruzie lijkt ma verschrikkelijk, maar we hebben in ons dorp ook geen last van bv. TATA, dit itt. het dorpje Wijk aan Zee.
Meteen aanstellen als beleidsmedewerker, zo’n deskundige. Ha!
Gelukkig heb geen tijd om me om te laten scholen tot beleidsdinges of deskundige, het idee alleen al! Er zijn 9000 mensen die bij TATA werken en daarnaast bedrijfjes in de omgeving die afhankelijk zijn van dat staalbedrijf. In mijn dorp kom ik gelukkig weinig milieuridders tegen. Daarvoor moet je zijn in het dure dorp Wijk aan Zee, vlgs. mij.
Ach, ach, ach… Wijkers zijn zeikers..
‘In mijn dorp kom ik gelukkig weinig milieuridders tegen.’
Nee, die worden met pek en veren het dorp uitgezet, want jullie zijn ontzettend goed in wegkijken. Je schijt nu eenmaal niet in je eigen bord, nietwaar? Het is een oude mantra, die je vaker hoort in industriële centra. Dat de rotzooi van Tata heel wat verder rijkt dan Velsen-IJmuiden schijnt niet bij je op te komen…
‘rijken’ is met ei…
Beste Rob Duijf, natuurlijk kijken we verder dan onze neus lang is.De eventuele fijnstof van de Ovens komt terecht in de Zaanstreek en ik vermoed in Amsterdam! Wat is daar mis mee? Er komen in ons dorp steeds meer lieden die in Haarlem en Amsterdam niet terecht kunnen ivm. de hoge huizenprijzen. En de rest komt overal vandaan, mensen gingen mee met de verhuizing van de papierfabriek vanuit Zaandam naar het Noordzekanaal bv. Je kan ze herkennen aan de korte namen die ze hebben.
‘Wat is daar mis mee?’
Wel, Jan Kroeze, fijnstof is heel schadelijk voor de gezondheid; vooral mensen met COPD en hart- en vaatziekten hebben er last van, maar op de lange termijn kunnen ook gezonde mensen er gezondheidsklachten door krijgen. Tata Steel is een megavervuiler als het gaat om de uitstoot van CO2, in concentraties die vele malen hoger zijn dan het bedrijf zelf opgeeft. Het is de grootste loodvervuiler van Nederland; de fabriek stoot meer lood uit in de lucht dan al het Nederlandse verkeer bij elkaar, namelijk tussen de drie- en vijfduizend kilo per jaar, waar de milieuvergunning max. 28.000 kilo toelaat. In 2016 was Tata verantwoordelijk voor meer dan de helft van de totale loodvervuiling van het hele land.
https://www.groene.nl/artikel/de-grote-uitstootkloof
Tata verwerpt de kritiek en wijst onder meer naar het vliegverkeer boven de directe omgeving – wat niet meer is dan het intrappen van een open deur – en zegt dat de gezondheidsklachten van de bevolking ook kan komen door hun ongezonde levenswijze…
Sinds de oprichting van Hoogovens in 1918 is de regio veranderd. Het Noordzeekanaalgebied heeft zich ontwikkeld tot een van de dichtst bewoonde agglomeraties is ons land. Je kunt je afvragen of zware industrie daar wel in past (dat geldt overigens ook voor andere industriële regio’s). Wil Tata in de regio blijven, dan zal het hele grote stappen moeten zetten om de uitstoot tot een aanvaardbaar minimum terug te brengen.
De echte Velsenaren die hun brood bij Tata verdienen, bijten niet in de hand van de baas, zo is het toch al een eeuw Jan? Al die vreemde snuiters ook die jouw dorp komen bevolken, omdat ze toch ook ergens moeten wonen…
Tja, fijnstof en pfas, wil daar wat tegen doen, dan zullen we toch op een totaal ander niveau moeten gaan leven. En wie levert in, de teslarijder, de man die net een oud 2ehandsje kan rijden? Willen we dan nog steeds naar de wintersport, met de luxe camper door europa jakkeren in de zomer? Moeten we dan van het gas af en bossen omhakken in estland om er houtpellets van te maken? Nou zo kan ik nog een tijdje doorgaan, nee hoor, mensen met goede banen en geld leveren geen sou in, vergeet het maar. En als de boel echt naar de ratsmodee gaat gaan we dood, sterven we uit. Is dat erg, nee natuurlijk niet. Overigens zijn we uiteindelijk allemaal dood, zoals een econoom ooit zei in de jaren 30 vorige eeuw.
Kijk, Jan, wat ik mis in deze hele klagelijke opsomming is jouw eigen verantwoordelijkheid. Wat kun jìj doen? De ‘anderen’ zijn daar wellicht helemaal niet in geïnteresseerd; die blijven hun stompzinnige egocentrische manier van leven leiden en laten zich naar de mond praten door een paar populisten met een eigen agenda. Dat kun je ze niet kwalijk nemen; ze weten niet beter, ze hebben nooit geleerd de juiste vragen te stellen. Veranderen is prima, zolang we er zelf maar geen last van hebben. Zo is het toch, Jan? Het is makkelijker je kop in het zand te steken, dan de bijl te zetten in je eigen stam. Behoor jij tot die categorie? Ik ga geen antwoord geven op jouw vragen; ik ga jou niet vertellen wat je moet doen of wat je moet laten, maar zou het wellicht een idee zijn, die vragen aan jezelf te stellen? De vraag willen stellen, is de vraag willen beantwoorden; meer is er niet voor nodig.
sorry, ik bedoel: willen we daar wat tegen doen; dat toetsenbord doet rare dingen met mijn hoofd blijkbaar!
Veiligheid bestaat niet en van leven ga je dood. Daar hebben we allemaal reuze moeite mee, maar het is toch echt niet anders. Overigens zou het uitsterven van de mens het overige leven op aarde zeer ten goede komen. Dat weten we stiekem ook wel. Alleen wil niemand het horen natuurlijk. En op een vrijwillige basis en masse al die noodzakelijke stappen terug en een systeem-reset? Ik zie het niet gebeuren. We zijn zo gewend aan een hoogwaardig leven dat inleveren niet meer in ons woordenboek voorkomt. Gedwongen door een gigantische crisis, misschien. Maar zoals Jan zegt: het Grote Inleveren gebeurt aan de onderkant. We zijn sinds de negentiende eeuw wat dat betreft nog niet veel opgeschoten.
‘Overigens zou het uitsterven van de mens het overige leven op aarde zeer ten goede komen.’
Er waren al strontvliegen voor de mens ten tonele verscheen en tegen de tijd dat de mens door de zijdeur is afgegaan, zullen er wellicht nog steeds strontvliegen zijn. Zolang we leven, zoals we nu leven, zullen we echt geen open doekje krijgen…
‘De mens’ dat ben jij overigens zelf. Het blote feit dat je er bent, maakt je verantwoordelijk voor de klerezooi die we er met z’n allen van maken.
‘En op een vrijwillige basis en masse al die noodzakelijke stappen terug en een systeem-reset? Ik zie het niet gebeuren.’
Het gaat helemaal niet om ‘de massa’. Het gaat om jou, Saskia. De massa is blind en doof en dat kun je de massa niet kwalijk nemen. Maar kun jìj jouw systeem ‘resetten’? Als jij die vraag niet wezenlijk weet te beantwoorden, ben je net zo blind en doof als de rest.
‘Maar zoals Jan zegt: het Grote Inleveren gebeurt aan de onderkant.’
Daarmee sla je spijker op z’n kop! Dat is nou precies wat de populisten uitdragen en wat ‘de onderkant’ maar wat graag wil horen: we willen geen stap achteruitzetten. Ook aan de onderkant zwelgen we hier in de welvaart, maar we vertikken het om er ook maar iets van in te leveren. We kijken schaapachtig naar ‘de anderen’: als die niks doen, doen wij zeker niks.
De aarde zul je er niet mee redden (en misschien de mensheid ook niet), maar daar gaat het om, want uiteindelijk is niets voor de eeuwigheid. Maar je zou op zijn minst bewust in het leven kunnen staan en jouw aandeel in de menselijke tragedie zo klein maken als jouw mogelijkheden toelaten.
@robduijf: wat zou jezelf doen? Dit is een verkeerd gestelde vraag. In dit soort situaties moet je niet denken op individueel niveau maar op het niveau van groepen, grote groepen. En hoe dat moet zal ik maar niet vertellen, dat zal je zelf ook wel weten, neem ik aan.
Nee, Jan Kroese, de kwaliteit van jouw bewustzijn bepaalt de kwaliteit van jouw handelen. Aan een ander kun jij niets doen, je kunt hoogstens aan een ander laten zien dat het ook anders kan. Mits die ander daar voor open staat natuurlijk. Mensen die zichzelf die vraag stellen, vinden elkaar in hetzelfde bewustzijn. Daar hoef je geen groepen voor te vormen. We hebben niet meer groepen nodig, maar juist minder. Zie je dan niet hoe groepsvorming ons juist verdeeld houdt? De bal ligt bij jou en bij mij. Als we gaan zitten wachten tot een ander wat doet, gebeurt er niks. Toch is dat, wat we doen. We kijken schaapachtig naar elkaar, de populisten voorop, want die vertellen jou precies wat jij wilt horen, namelijk dat het jouw probleem niet is. Maar het is wél jouw probleem. Als je wel kritiek hebt op een ander, maar je komt zelf niet in beweging, heb je dan enig recht van spreken?
Laat ik nog maar even wat olie op het vuur gooien dan.
‘Als je wel kritiek hebt op een ander, maar je komt zelf niet in beweging, heb je dan enig recht van spreken?’ Dat is nou net een van de problemen. Je kunt beter in een hoekje blijven zitten en zo min mogelijk uitwendige energie gebruiken – lopen of fietsen dus. Doe ik al jaren, als het niet anders kan afgewisseld met openbaar vervoer. Als je je druk maakt via internet belast je een server en die belast als mega-energieslurper op zijn beurt het klimaat – Allemaal ophouden met deze blog dan maar? Die prijs is me te hoog. Tweedehands kleding, zuinig leven, de verwarming niet te hoog, veel verder kom ik in mijn eentje niet. Bewust leven zoals Rob dat noemt kan voor jezelf heel bevredigend zijn maar het zet geen zoden aan de dijk in het grote geheel.
Maar mijn leefwijze zou als ze algemeen werd toegepast schadelijk voor de economie. Ons economisch model is zijn/haar beurt weer de bron van veel van onze huidige problemen dus zou je zeggen: prima! Maar ik ben bang dat het toch allemaal wat ingewikkelder in elkaar zit.
Een bron van tegenstrijdigheden, een schitterend ongeluk en een ecologische ramp: zie de mens.
.
Excuus: schadelijk zijn voor de economie.
‘Bewust leven zoals Rob dat noemt kan voor jezelf heel bevredigend zijn maar het zet geen zoden aan de dijk in het grote geheel.’
Hoe weet je dat? Ik zal het je zeggen: dat weet je niet! Bewust leven zoals ik dat bedoel, betekent een radicale denkomslag maken. Dat heeft niets met persoonlijke bevrediging te maken. Wat het inhoudt, weet je pas, als je het doet. Als je wilt weten, hoe het op de top van de berg is, moet je de berg beklimmen…
Jouw bewustzijn is bepalend voor jouw handelen, voor je interactie met andere mensen, voor de relatie met de wereld waarin je leeft en waarvan je deel uitmaakt. Als jij beweert, dat dat geen zoden aan de dijk zet, dan heb je het resultaat al ingevuld. Om in de beeldspraak te blijven: je hebt de top van de berg al ingekleurd, nog zonder een stap in de richting te hebben gezet.
Zo zeg jij: ‘Maar mijn leefwijze zou als ze algemeen werd toegepast schadelijk zijn voor de economie.’ Hoezo? Dat weet je helemaal niet, Saskia, dat neem je aan! Misschien maakt een bewuste levenswijze de weg wel vrij voor een nieuwe economie, die niet gebaseerd is op consumentisme en eigenbelang.
Jij hebt de keus: op de oude voet verdergaan of het roer radicaal omgooien en nieuwe wegen zoeken. Ik ga je niet vertellen, hoe je dat moet invullen. Ik stel je de vraag, zoals ik die aan mijzelf stel: Wat ga jij doen?