Tag: Partij van de Arbeid

Partij van de Arbeid

Verkiezingprogramma’s

On door Jona LenderinginArcheologie, Cultuur, Geesteswetenschappen, Geschiedenis, Klassieken, Oudheid, Politiek, Romeinse Keizerrijk, Wetenschap, Wetenschapscommunicatie18 reacties
Dit plaatje heeft niets met verkiezingen te maken maar verkiezingen hebben wel alles te maken met haar toekomst.

De afgelopen twee weken heb ik de verkiezingsprogramma’s doorgelezen om te kijken wat de politieke partijen hadden te bieden aan mensen die, zoals ik, lijden aan ongeneeslijke liefde voor ons erfgoed en dan – in mijn geval – vooral de Oudheid. In dit stukje zal ik samenvatten waar de politieke partijen zoal aan denken, in een vervolg zal ik dan nog uitleggen wat volgens mij nodig is.

Wetenschap en politiek

Opvallend is, om te beginnen, dat de partijen meer mooie woorden wijden aan het belang van cultuur dan aan het belang van wetenschap. Vermoedelijk is dat omdat ze vinden dat het laatste vanzelf spreekt. Of vanzelf zou behoren te spreken. De consequentie is immers dat er ook met de wetenschap rekening wordt gehouden, en zoals iedereen weet heeft de politiek zich de laatste tijd weinig aangetrokken van wat bekend is over immigratie, klimaatverandering, slaapklinieken, obesitas en de opvang van mensen met psychische problemen.

Lees verder “Verkiezingprogramma’s” →

De PvdA en de Oudheid

On door Jona LenderinginArcheologie, Geesteswetenschappen, Musea, Politiek

pvda

Op 15 maart zijn de verkiezingen voor de Tweede Kamer. Van de (in de peilingen) grootste partijen heeft de PVV aangekondigd dat er geen cent meer mag naar cultuur, terwijl de VVD een einde wil maken aan studierichtingen zonder arbeidsmarktperspectief. Eén ding staat vast: er valt de politiek gewin te behalen met de sloop van de humaniora. Ik ben daarom de verkiezingsprogramma’s gaan bekijken. Wat betekenen de voornemens voor de oudheidkunde? Vandaag de Partij van de Arbeid.

Eén ding staat als een paal boven water: er is goed nagedacht over de cultuur- en wetenschapsparagrafen in dit programma. Dat leidt tot een lange tekst waarin allerlei onderwerpen aan de orde komen die andere partijen negeren. De samenstellers noemen concrete voorbeelden en zijn duidelijk over de bedragen die de partij wil vrijmaken: “jaarlijks 100 miljoen extra investeren in kunst en cultuur”. Ofwel de helft van de Zijlstra-bezuinigingen.

Lees verder “De PvdA en de Oudheid” →

Harmonie en conflict

On door Jona LenderinginPolitiek, Verbijstering9 reacties

In 2007 kwam een Palestijns Platform voor Mensenrechten en Solidariteit op het idee Ismail Haniyeh, een van de leiders van Hamas, uit te nodigen om op 5 mei te spreken over “Het onbetwistbare recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen naar hun geboorteland”. Minister van Buitenlandse Zaken Verhagen weigerde een visum af te geven, zoals elk bewindspersoon zou hebben gedaan.

Een van de Kamerleden van de Partij van de Arbeid, Martijn van Dam, reageerde. Volgens hem diende een dialoog te worden geopend met Hamas, en daar valt best iets voor te zeggen. Dialoog is immers altijd beter dan geen dialoog.

Lees verder “Harmonie en conflict” →

Staatsruivenier

On door Jona LenderinginCultuur, Geschiedenis, Nederlands2 reacties

In een recente post op deze kleine blog gebruikte ik het woord “staatsruivenier”. Ik bedoelde het ter typering van mensen die werken aan een universiteit: enerzijds de besten van de besten op hun vakterrein, maar anderzijds ook degenen die – anders dan een hobbyist – er belang bij hebben dat hun disciplines op een of andere manier relevant zijn. Zonder relevantie is er immers geen subsidie, en dan ben je je baan kwijt.

Dat academici zo’n verborgen agenda hebben – en daardoor indirect onwetenschappelijk zijn – is in feite hetzelfde als zeggen dat het ook maar mensen zijn. Elke organisatie heeft immers als onuitgesproken doel de eigen continuïteit te garanderen. De afdelingen automatisering die in de jaren tachtig op ieder kantoor bestonden hadden zichzelf moeten opheffen toen iedereen een computer had, maar ze bestaan nog altijd, al heten ze nu IT. Wat ik wel ergerlijk vind, is dat de besten van de besten zo kortzichtig zijn bij het rechtvaardigen van de eigen activiteiten.

Lees verder “Staatsruivenier” →