Herlevingswonderen

O.L.V. Sterre der Zee, Maastricht

Eén van de wetenschapsjournalisten met wie ik vrijdag in Maastricht werd rondgeleid, was Herman Clerinx, wiens boek Een paleis voor de doden ik een maand of twee geleden heb gelezen. Het was een leuk toeval kennis met hem te kunnen maken, zo kort nadat ik zijn boek had besproken in het NRC Handelsblad. Hij vertelde me dat hij nu bezig was met een boek over de Kelten en attendeerde me op een andere publicatie van zijn hand, een artikel over “herlevingswonderen”.

Daar had ik nog nooit van gehoord, maar het gaat om een intens-menselijk stukje van de rooms-katholieke traditie. In de voorindustriële tijd, toen gezonde voeding en goede hygiëne niet vanzelfsprekend waren, was de zuigelingensterfte immens – ik zal er binnenkort over bloggen – en werden ook veel kinderen dood geboren. Was dat al verschrikkelijk voor de ouders, het werd nog erger doordat de kerk verbood ongedoopte kinderen te begraven in gewijde aarde. De baby werd dan bijgezet te midden van moordenaars en andere mensen die hun plaats in het Koninkrijk hadden verspeeld. Niet bepaald troostrijk.

Lees verder “Herlevingswonderen”

Het chantagegebed

maastricht_olv_ster_vd_zee
O.L.V. Ster van de Zee, Maastricht

Chantage is niet zo netjes. Je verwacht ook niet dat gelovige mensen, christenen bijvoorbeeld, God zullen chanteren. Toch is dat de strekking van het gebed tot Onze Lieve Vrouwe, Sterre der Zee, in Maastricht. De schrijver of schrijfster van dit gebed speelt danig in op de gevoelens van Maria.

O Maria, Sterre der Zee,
zie mij hier neergeknield voor Uw genadetroon,
waar reeds ontelbare minnaren van Uw moederhart
de grootste gunsten door U hebben ontvangen;
waar Gij voor de bedroefden troost,
voor de noodlijdenden hulp,
voor de zieken genezing,
voor de zondaars vergiffenis verkrijgt.

O liefste Moeder,
ik kom thans tot U met het grootste vertrouwen.
De menigvuldige wonderen
die hier op Uw voorspraak geschied zijn,
vervullen mij, ellendige zondaar, met de zoetste hoop,
dat Gij, Moeder van barmhartigheid,
ook mijn bede zult verhoren.

Ja, ik smeek en bid U, o zoetste Moeder,
o genaderijke “Sterre der Zee”,
laat mij van hier niet weggaan zonder verhoord te zijn.
Gij kunt mij helpen,
gij zijt immers de machtigste na God;
gij wilt mij helpen,
omdat Gij zo vol liefde zijt voor al Uw kinderen.

Herinner U, o goedertierenste Maagd,
dat het nooit gehoord is,
dat iemand die vertrouwvol tot U zijn toevlucht nam,
door U verlaten is;
zou ik dan de eerste ongelukkige zijn,
die Gij onverhoord van U liet heengaan?

Neen, neen, o goede Moeder,
op deze heilige plaats zult Gij,
door uw alvermogende voorspraak,
mij hulp in mijn nood en troost in mijn lijden verwerven.
Amen.

Lees verder “Het chantagegebed”