Derde Symposium voor Wetenschapsbloggers

Het eerste symposium

Op 19 februari vindt alweer het Derde Symposium voor Wetenschapsbloggers plaats. Na edities in Amsterdam en in Nijmegen is deze aflevering online. De aflevering van dit jaar heeft, mede vanwege de aanstaande Tweede Kamerverkiezingen en de gebeurtenissen van het afgelopen jaar, als thema:

Wetenschapbloggers en politiek

Dat veel wetenschappers maatschappelijk en/of politiek relevant onderzoek uitvoeren, staat vast. Maar hoe deel je je onderzoeksresultaten op een effectieve manier met de politiek? Deze online-middag draait om de manieren waarop je je onderzoek toegankelijk kan maken voor politici en beleidsmakers. Waarom zou je hier zelf tijd aan besteden, en hoe kan je dit effectief doen? In hoeverre zouden wetenschappers politiek betrokken moeten zijn? En kunnen blogs hierbij een rol spelen?

Lees verder “Derde Symposium voor Wetenschapsbloggers”

Tweede Symposium voor Wetenschapsbloggers

Op 7 februari vindt op de Radboud Universiteit het 2e Symposium voor Wetenschapsbloggers plaats. Dit symposium wordt georganiseerd door Marten van der Meulen, Jona Lendering, Hermen Visser en Suze Zijlstra.

Bloggen wordt breed gezien als een van de beste manieren om te berichten over wetenschap. Voor onderzoekers zijn de laagdrempeligheid, snelheid van publiceren en vrijheid grote voordelen. Bovendien kan een gevarieerd publiek van wetenschappers en niet-wetenschappers worden bereikt. Bloggen is ten slotte een uitstekend voorbeeld ‘moderne’ wetenschapscommunicatie, waarbij wetenschappers niet alleen zenden maar ook in discussie kunnen gaan met lezers.

Lees verder “Tweede Symposium voor Wetenschapsbloggers”

Aan een mafkees

Gevelsteen (Wolvenstraat 32, Amsterdam)

Ik kan elke week ongeveer twintig uur echt werken. Soms iets minder, soms iets meer, maar gemiddeld twintig uur. Dat is wat er voor mij maximaal in zit en ik heb de rest van mijn tijd nodig om de accu op te laden. Het is niet ideaal maar dankzij de Livius-vennootschap (waarvoor ik cursussen verzorg, reizen begeleid, een nieuwsbrief aanbied en schrijfwerk doe) kan ik het hoofd boven water houden. Ik zou mezelf zelfs rekenen tot de gezegendste mensen op aarde als ik niet verschrikkelijk veel tijd verspilde aan overbodig, tijdrovend gedoe. Zoals insinuaties die je beantwoorden móet om geruchten in de kiem te smoren. Dus bij dezen: nee, mafkees, ik krijg voor deze blog geen geld. Het staat je vrij een klacht in te dienen maar ik zou niet weten wie je daarna nog serieus zal nemen.

Je stelde vragen naar aanleiding van dit artikel over influencers die niet aangaven wanneer ze werden betaald om iets aan te prijzen. Kort en duidelijk: ik blog soms voor mijn plezier, soms omdat ik de Oudheid belangrijk vind, vaak om allebei die redenen en nooit om geld mee te verdienen.

Lees verder “Aan een mafkees”

De bloggersparadox

Ik heb nu ruim 3200 blogstukjes en ruim twee miljoen woorden geschreven, meestal over de Oudheid. Daarbij kan ik me weleens vergissen, maar trouwe lezers van deze blog weten dat ik ook weleens terugkom op een eerder oordeel en mezelf verbeter. U weet dat ik daarbij geen werkelijke agenda heb, of het moest zijn dat ik wil tonen waarom oudheidkunde een wetenschap is. Volmaakt ben ik allerminst, maar ik probeer naar eer en geweten te schrijven over het onderwerp dat me dierbaar is.

Gek genoeg is het problematisch. U vertrouwt me, maar alleen eerlijke mensen zijn zulk vertrouwen waard. Helaas moet ik, om zo nu en dan een bepaald punt te maken, van tijd tot tijd oneerlijk zijn. Daarin zit iets paradoxaals. En ik kom er niet werkelijk uit.

Lees verder “De bloggersparadox”

Verder denken over wetenschapsbloggen

Afgelopen woensdag was de door Hermen Visser, Marc van Oostendorp, Marten van der Meulen en mijzelf georganiseerde bijeenkomst van wetenschapsbloggers. Als zoiets plaatsvindt in een van de gebouwen van de KNAW, heet het natuurlijk meteen symposium, zodat ik al nerveus was toen ik aankwam. Bovendien hadden de NS gewaarschuwd voor een horrorsnowcalypsemageddon des doods waardoor Amsterdam geheel zou zijn afgesloten van de wereld buiten de A10, waardoor er afzeggingen waren. Desondanks arriveerden een stuk of vijftig mensen – deels wetenschapsbloggers, deels bloggende wetenschappers, een enkele voorlichter en een enkele journalist – en dat was precies goed.

Waarom dat zulke leuke mensen waren, moet u hier maar lezen. Het verslag van Marten van der Meulen is daar, een stuk over engagement en wetenschapscommunicatie is er ook en met de hashtag #wetenschapsbloggers19 vindt u de Twitternotulen. Van de bijdragen van de niet-aanwezigen licht ik deze eruit.

Lees verder “Verder denken over wetenschapsbloggen”

Symposium voor Wetenschapsbloggers

De uil van Minerva (Damrak 62, Amsterdam)

Op 30 januari vindt op het Meertens Instituut het Symposium voor Wetenschapsbloggers plaats. Dit symposium wordt georganiseerd door Marc van Oostendorp, Jona Lendering, Hermen Visser en Marten van der Meulen.

Bloggen wordt breed gezien als een van de beste manieren om te berichten over wetenschap. Voor onderzoekers zijn de laagdrempeligheid, snelheid van publiceren en vrijheid grote voordelen. Bovendien kan een gevarieerd publiek van wetenschappers en niet-wetenschappers worden bereikt. Belangrijk zijn ook de mogelijkheden voor discussie: bloggen is een uitstekend voorbeeld van het transactie-model van wetenschapscommunicatie.

Lees verder “Symposium voor Wetenschapsbloggers”

Wetenschapsblogs

Gevelsteen (Egelantiersstraat, Amsterdam)

Even een simpele vraag: ik ben bezig een verzameling Nederlandse wetenschapsblogs aan te leggen. Blogs, met andere woorden, waarin mensen hun enthousiasme voor een bepaald vakgebied uitleven. Verder wil ik het genre niet dooddefiniëren.

Inmiddels heb ik al het een en ander verzameld. U vindt ze hieronder. Welke mogen er volgens u niet ontbreken? De commentaarruimte staat voor u open.

Lees verder “Wetenschapsblogs”

De drie onvrijheden van de blogger

bulla_regia_slavecollar_mndb
Halsband van een slavin (Musée national du Bardo, Tunis)

Ooit was de column het meest vrije genre dat er was. Nog altijd kan de columnist schrijven waarover hij wil en heeft hij eigenlijk maar één beperking: hij moet een bepaald aantal woorden vol schrijven. De blogger is nog vrijer: die heeft zelfs die beperking niet. Hij neemt zoveel woorden als nodig is voor zijn betoog en dat is dat.

Paradoxalerwijs leidt deze vrijheid in de praktijk toch tot een beperking. Als iemand schrijft over alles wat bij hem opkomt, is er immers ook geen reden hem te volgen, want in driekwart van de gevallen schrijft hij over een onderwerp dat je niet interessant vindt. Slechts een enkele blogger – slechts een enkele auteur, trouwens – heeft het gouden pennetje dat hem zó goed doet schrijven dat mensen álles willen lezen, domweg omdat hij het schrijft. Onder de columnisten is Max Pam zo iemand: ook al kan ik niet echt schaken, ik heb jarenlang zijn schaakrubriek gevolgd omdat hij zo verrotte goed schreef. Een blogger met deze stilistische vaardigheid heb ik nog niet ontdekt. Ik zeg weleens dat Multatuli het bloggen heeft uitgevonden omdat hij in zijn Ideën alle vrijheden al heeft genomen, maar zijn digitale volgelingen halen diens torenhoge niveau niet.

Lees verder “De drie onvrijheden van de blogger”

Een beurs voor wetenschapsbloggers?

Ik wist dat Maarten Keulemans van De Volkskrant een stukje over wetenschapsbloggers voorbereidde – we mailden er deze week over – en inmiddels is het online: “Wetenschap, neem de bloggende academicus eens serieus”. Keulemans pikt een opmerking op van Stan Gielen, de voorzitter van NWO, dat onderzoek moet worden gedeeld met een breed publiek.

Kom, Stan Gielen, stop je geld waar je mond is, om er ook eens een anglicisme tegenaan te gooien. Het is 2018, wordt het onderhand niet eens tijd de academische blogs fatsoenlijk te ‘waarderen en te belonen’ voor hun ‘maatschappelijke impact’? Met op zijn minst een vergoeding voor zaken als vormgeving en hosting, of beter: een beurs die wetenschappers kunnen aanvragen, net zoals ze dat doen voor hun onderzoek?

Aldus Keulemans, die “de bevlogen Jona Lendering” (overigens geen academicus) zou willen “bedekken onder de goudstukken”.

Lees verder “Een beurs voor wetenschapsbloggers?”