Volgens een mooie legende – lees haar hier, het is echt de moeite waard – heeft Sint-Nikolaas vier feestdagen in het jaar, maar eigenlijk is dat nog te weinig. De heilige bisschop van Myra dankt zijn vier feestdagen per slot van rekening aan het feit dat hij zich elke dag inzet voor
de kinderen, zeelieden (in een duobaan met de Moeder Gods), vissers, kuipers, slagers, pasgetrouwde stellen, studenten (in een duobaan met Thomas van Aquino), kooplieden, bankiers en dieven (maar dat is hetzelfde), prostituees, officieren, hotelliers, gevangenen, ongehuwde vrouwen met een partnerwens, Amsterdam en de Amsterdammers, Rusland en de Russen, Griekenland, de Grieken en de Griekse marine, alle steden en dorpen in de wereld die “St. Niklaas” heten, of iets wat daarop lijkt, iedereen met een naam die is afgeleid van “Nikolaas” en meer in het bijzonder van de gehele mensheid. (bron)
Gegeven ’s Sints dagelijkse inzet voor al deze mensen, is het niet vreemd vandaag, ook al is het geen officiële feestdag, toch over de bisschop van Myra te schrijven.
Er was eens een jager. Die schoot met zijn pijlen per ongeluk Amerigo dood. Amerigo hinnikte in paniek en viel in het water.
Sinterklaas hoorde Amerigo hinniken en rende naar hem toe. Hij haalde hem vlug uit het water met een touw. Toen haalde hij de pijl uit Amerigo en ging met hem naar de dokter. De dokter maakte Amerigo beter.
Dit was, na elf stukjes (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11) de eerste keer dat ik kleine E. zélf aan het woord liet: ze vertelde dit Sinterklaasverhaal een week of drie geleden aan haar moeder. Ook de mooie tekening hierboven is van haar hand: Sinterklaas en zijn paard Amerigo onder een regenboog.
Het was echter ook de laatste keer dat ik kleine E. aan het woord liet. Ze is nu bijna vijf jaar oud en zou herkenbaar kunnen worden. Dat betekent dat ik wat terughoudender wil zijn. Het was leuk om te schrijven over een opgroeiend meisje, maar aan alles komt een keer een einde.
Leuke verhalen.
Mijn blogs schrijf ik of met toestemming van de beschreven personen of ik verdraai het een en ander zo dat er geen herkenning meer mogelijk is.
Zonnige groet,
Wat een woordenschat voor een 5 jarige! “in paniek” en hinniken, zinnetjes > de 10 woorden.
Goed hoor. Of hoor ik de trotse moeder daar in door?
Hinniken hoort wel bij een kinderwoordenschat. Ze weten van alle dieren dat ze blaffen, miauwen, kakelen, loeien of knorren.
“Aan alles komt een keer een einde”. Troost je. Er is van alles, vandaag, morgen en overmorgen en overovermorgen, dat voor het eerst begint. Zoals een vader die weer een dagje ouder wordt.