Cyprus heeft altijd opengestaan voor invloeden van buitenaf. In de vroege zesde eeuw was er invloed uit Egypte, in de vijfde eeuw uit Perzië en daarna worden de Griekse elementen prominenter. Nadat Alexander de Grote het Achaimenidische Rijk was binnengevallen en de Perzische koning Darius III Codomannus in 333 v.Chr. bij Issos had verslagen, kozen de Cyprioten de zijde van de Macedonische koning, met wie zij de Griekse cultuur deelden. Een jaar later namen Cypriotische schepen deel aan het beleg van Tyrus.
Na de dood van Alexander in 323 was Cyprus een van de strijdtonelen voor zijn opvolgers (meer). Aanvankelijk bezet door Ptolemaios, de satraap van Egypte, werd het aangevallen door diens rivalen Antigonos Eénoog en zijn zoon Demetrios, die in 306 het garnizoen van Ptolemaios te Salamis belegerden. Toen Ptolemaios arriveerde met een vloot om de blokkade op te heffen, werd hij verslagen en moest het garnizoen capituleren. Het belang van Cyprus kan worden afgeleid uit het feit dat Antigonos en Demetrios zich onmiddellijk daarna tot koningen lieten uitroepen.
Pas na de slag bij Ipsus (in 301 v.Chr.) werd Cyprus opnieuw eigendom van Ptolemaios en het eiland zou nog lange tijd behoren tot het door hem gestichte Ptolemaïsche Rijk. De lokale koningen, die het eiland eeuwenlang hadden gedomineerd, verdwenen nu van het toneel en de opbrengsten van het Cypriotische koper, hout en wijn gingen naar de Egyptische schatkist.
De Ptolemaiën plaatsten garnizoenen in elke stad en plaatsten die onder één gouverneur, die tegelijkertijd de opperste militaire commandant en hoogste religieuze autoriteit was. Aanvankelijk was zijn residentie Salamis in het oosten, maar later verhuisde hij naar Pafos, dat in de tussentijd was herbouwd op een andere plek. De laatste inscripties in het eigen Cypriotische schrift dateren uit deze tijd. Het eiland raakte volledig gehelleniseerd. Uit deze tijd komen ook het vloektablet en het badhuis waarover ik al een schreef.
De laatste heerser van onafhankelijk Cyprus was een broer van Ptolemaios XII Auletes, die ook Ptolemaios heette. In 58 v.Chr. pleegde hij zelfmoord en kregen de Romeinen het eiland in handen. De man werd begraven in Koninklijk Graf 8 in Pafos.
[Wordt vervolgd. Het eerste deel van deze reeks was hier. Gisteren ging de expositie “Cyprus, eiland in beweging” in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden open. Het is een bijzondere tentoonstelling, waarvoor het museum tot en met 15 maart zeven dagen per week geopend zal zijn.]
Vergeet bij die invloeden niet de Assyrische invloeden in de Oriëntaliserende periode, vooral in militaire uitrusting (Assyrische en “Assyriserende” helmen, lamellenpantser, Assyrische stijl strijdwagens).
Mooie foto van een koninklijk graf. Ik heb aangenomen dat de ingang rechts voor zit. Maar waar zijn die andere 3 gaten voor?
Ik vermoed dat het een imitatie is van een huis.